BRUZZ wil weten hoe het is om in Vorst te wonen. Wij belden aan bij onderneemster Aurélie Labarge.
Aurélie Labarge over Vorst: 'Sfeer van een dorp, faciliteiten van de stad'
Aurélie Labarge woont op de Van Volxemlaan, maar we treffen haar op het Sint-Denijsplein, waar ze in het voorjaar een coöperatieve voedingswinkel opende (La Vivrière). “Geen evidente locatie, maar we hopen de dingen mee in beweging te zetten,” vertelt ze. “De buurtbewoners hebben ons in elk geval met open armen ontvangen. Ook mensen uit andere culturen kennen ons aanbod. We willen kleinschalig blijven en ons verankeren in de wijk, met betaalbare kwaliteitsproducten.”
Ondertussen woont de geboren Française tien jaar in de gemeente. Nochtans was het geen liefde op het eerste gezicht. “Ik had eerder in het centrum en in Schaarbeek gewoond, en vond het hier saai en een beetje triest. Mijn man was echter verknocht aan Vorst. Als ik met hem iets wilde beginnen, moest ik naar Vorst komen (lacht). Toen heb ik gezegd: 'oké, maar dan gaan we wat leven in de brouwerij brengen.'”
Zo gezegd, zo gedaan. Labarge stond bijvoorbeeld mee aan de wieg van het wijkcomité VanTroDel (Van Volxemlaan, Tropenlaan, Deltastraat, red.). “We organiseren jaarlijks een brocante en elke winter een glühwein-drink. Zo komen veel buren met elkaar in contact. Het heeft voor een familiale sfeer gezorgd. Bijna als een dorp, maar dan met de faciliteiten van de stad.”
Het comité trok ook naar de Raad van State tegen de vele bouwprojecten in de buurt. “We zijn niet tegen verdichting, maar de overheden laten appartementen groeien als paddenstoelen, zonder voldoende na te denken over hoe we er een stad van maken. Vorst mag niet enkel een woongemeente zijn. Er is ook nood aan crèches, scholen, winkels ... Dat is essentieel voor het sociaal weefsel.”
"Mijn man was verknocht aan Vorst. Als ik met hem iets wilde beginnen, moest ik naar hier komen."
Het gevoel dat de buurt vooral een plek is waar mensen zich terugtrekken in de eigen woning, terwijl ze elders werken, winkelen of uitgaan, inspireerde ook een ander initiatief. “Met de Facebookgroep Duurzame Wijk Wiels wilden we mensen aanzetten om te wandelen in de wijk en elkaar te ontmoeten.”
De groep ijverde onder meer voor propere en groenere straten, plaatste wandelpijlen en zet evenementen in de kijker. Zowat 2.500 mensen zijn lid. “Meer bewoners zich zijn gaan identificeren met de wijk. De buurt rond Wiels staat nu op de kaart naast Laag- en Hoog-Vorst.”
Behalve met het sociale weefsel in haar wijk is Aurélie Labarge vooral bezig met voeding. “Eten was eigenlijk niet mijn ding, maar ik ben opgegroeid in de Charolais, in het zuiden van de Bourgogne. Daar wordt op een heel natuurlijke manier aan veeteelt gedaan en ik heb altijd goed vlees op mijn bord gehad.”
Dat besefte Labarge echter pas toen ze in Brussel belandde. “Ik vond het vlees hier duur en slecht. Een echte catastrofe. Zo ben ik op zoek gegaan naar producenten van vlees.” Van het een kwam het ander, en na verloop van tijd kende Labarge ook melk- en groenteboeren. Die laat ze sinds vier jaar een keer per week naar Gemeenschapscentrum Ten Weyngaert komen.
Het is de plaatselijke afdeling van La Ruche qui dit Oui (in Vlaanderen bekend als de Buurderij of Boeren en Buren, red.). Dat is een Europees netwerk dat artisanale voedingsproducenten in contact brengt met consumenten.
“Anders dan bij biomanden kunnen mensen kiezen wat en hoeveel ze elke week kopen. Van brood en eieren tot kruiden uit Virton en duurzaam gevangen seizoensvis uit de Noordzee. Ik kies alleen de beste producenten. Soms biologisch, altijd kleinschalig en met respect voor planten en dieren. Wekelijks krijgen we gemiddeld 180 gezinnen over de vloer.” Uit die wekelijkse ontmoeting ontstond de coöperatieve en de winkel op het Sint-Denijsplein.
De Ronde: Vorst
Lees meer over: Vorst , actua , De Ronde: Vorst , Ronde van Brussel
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.