Ghelamco wil vooral munt slaan uit nevenprojecten

Het Eurostadion op Parking C is voor Ghelamco vooral een opstapje naar andere, meer lucratieve projecten. De West-Vlaamse bouwgroep hoopt munt te slaan uit een gigantische parkeergarage, een revalidatiecentrum en kantoorprojecten. Een analyse.

Raakt het Eurostadion op tijd klaar voor het Europees kampioenschap voetbal in 2020? En komt er alsnog een bindend akkoord met Anderlecht om het stadion te gebruiken? Het antwoord op beide vragen blijft erg onzeker. Maar zelfs als de uitkomst van beide vragen negatief is, lijkt het stadionproject levensvatbaar. Met dank aan de vele bouwplannen rond de geplande voetbalarena. Die lijken ontwikkelaar Ghelamco zelfs nauwer aan het hart te liggen dan het eigenlijke stadion. Op een informatievergadering met buurtbewoners ging het in elk geval veel meer over die nevenprojecten dan over de tribunes.

Over wat gaat het dan? Naast het stadion wil Ghelamco een “innovatiecampus” bouwen. Daar zou plaats zijn voor bedrijven, maar ook voor een privaat revalidatiecentrum en eventueel een hotel. Potentieel allemaal winstgevend, zeker als je weet dat Ghelamco de site in erfpacht kreeg voor een symbolische euro per jaar.

Daarnaast is er ook de potentieel lucratieve uitbating van de parkeergarage met maar liefst tienduizend plaatsen. De ontwikkelaar verkreeg dat de bouw ervan wordt betaald door Stad en Gewest. De overheden verdedigden die beslissing omdat er een potentieel is als pendelparking. Daarvoor moeten enkele tramlijnen verlengd worden.

Het mag duidelijk zijn dat Ghelamco zijn zinnen heeft gezet op Brussel. In die zin lijkt het stadion veeleer een opstapje naar andere, meer winstgevende projecten. Zo heeft de groep van Paul Gheysens eerder zijn oog laten vallen op groothandelscentrum Trade Mart, ook al op de Heizel. En de West-Vlaamse bouwfirma duikt ondertussen ook op rond het Monopolybord in het stadscentrum. Zo deed Ghelamco, volgens Gheysens geheel toevallig, een gouden zaak door de erfpacht op een vervallen kantoorgebouw te verkopen aan de Stad Brussel. Die zal het gebouw renoveren tot het nieuwe hoofdcommissariaat van de lokale politie.

Ghelamco heeft ook een vergunning op zak om een kantoorgebouw te vervangen ter hoogte van Madou langs de Kleine Ring.

Een gelijkaardig scenario voltrok zich overigens in Gent, waar Ghelamco enkele jaren terug het nieuwe stadion mocht bouwen voor de plaatselijke voetbalvereniging. De arena werd enthousiast onthaald en gaf AA Gent sportief en financieel een flinke boost. Maar het stadion kon er alleen komen omdat de stad, onder meer via de watermaatschappij, flink mee investeerde. Vlakbij ontwikkelt Ghelamco ondertussen ook winkels, kantoren en een hotel.

Is de canapépolitiek hiermee terug van nooit echt weggeweest? De plaatselijke overheden zijn er altijd snel bij om duistere deals te ontkennen, en met een leger advocaten in de buurt lijkt het onwaarschijnlijk dat de wet ergens overtreden is. Wel is het zo dat de vele publieke investeringen die zogezegd topsport mogelijk maken of het algemeen belang moeten dienen (zie de pendelparking), als puntje bij paaltje komt vooral toch de rode loper lijken uit te rollen voor vastgoedbedrijven met een uitgekiende strategie.