Giovanni (13): ‘Ik probeer mezelf al wat Japans te leren’

Elke week gaat BRUZZ op bezoek bij een kind in Brussel in zijn of haar slaapkamer. Deze keer is dat bij Giovanni (13) uit Sint-Jans-Molenbeek. “Later zou ik graag manga-auteur worden en in Japan wonen, waar de mensen heel positief en respectvol zijn.”

Giovanni, jij hebt een Italiaanse naam. Ben je ook Italiaans?
Ik ben in Brussel geboren, maar mijn ouders zijn Siciliaans. In de zomer gaan we er vaak op vakantie. Vorig jaar nog zijn we naar Etnaland gegaan, een waterpark vlak bij de vulkaan. Ik heb er alle glijbanen uitgetest!

Je boekenkast staat vol manga’s!
Ja, eerst keek ik naar de tekenfilms. Daarna dacht ik: waarom ze niet lezen? Dat vind ik leuker dan ernaar kijken op tv, omdat je dan kan terugbladeren. Ik teken ze ook zelf. Misschien wil ik later wel manga-auteur of tekenaar worden.

Je kamer heeft de kleuren van Union Saint-Gilloise. Ben je fan?
Nee, maar met TADA (zaterdagschool waar tieners onder meer kennismaken met verschillende beroepen, red.) zijn we er eens op bezoek geweest. Bij TADA werken we nu aan een horrorfilm, maar zonder bloed.

Wel iets voor jou, nee?
Ja! Het zal De wraak van de monsters heten en gaat over drie monsters die wraak nemen op mensen die hun familie hebben gedood. De monsters gijzelen een van hen om losgeld te vragen, maar de mensen zijn slim en betalen met vals geld. De film eindigt wanneer de monsters ontdekken dat al het geld vals is.

Een cliffhanger! Heb jij het scenario bedacht?
Ik heb het mee verzonnen en ben de regisseur. Dat is cool, want je hebt de controle over wat waar moet komen en wat er gebeurt. Ik heb nooit griezelverhalen gezien, maar dankzij de manga’s heb ik wel ideeën over hoe een verhaal eruit kan zien.

Boven je deur hangt er iets dat helemaal niet op een manga lijkt: een afbeelding van padre Pio.
Dat is een heilige uit Italië. Hij heeft veel mirakels gedaan. Als iemand uit de familie ziek is, bid ik voor die persoon. En voor het slapengaan vraag ik padre Pio dat iedereen mooie dromen heeft.

Waar droom je zelf van als je niet slaapt?
Dat ik een succesvolle manga-­auteur ben die veel geld heeft en in Japan woont. Alhoewel ... Mijn familie moet dan elke keer dertien uur vliegen om mij te komen bezoeken, terwijl een van mijn twee zussen vliegangst heeft. Om haar dat niet aan te doen, zou ik wel in België blijven.

Waarom wil je naar Japan?
Voor alles. De mensen zijn er heel positief en respectvol. Dat mis ik hier soms. Als je in Japan tegen iemand aanloopt, moet je sorry zeggen of wanneer je moet niezen in de metro, doe je dat in een hoekje om het niet te tonen. Dat is een beetje raar, maar ik vind het wel goede regels.

Zijn er dingen die je kwaad maken?
Veel mensen zeggen dat ik een lieve gast ben, maar ik ben eigenlijk alleen maar mezelf. Soms ben ik wel gefrustreerd als iets niet loopt zoals ik het in mijn hoofd had. Zoals een ontwerp van een manga dat ik bedacht heb en moeilijk op papier krijg. Maar dan begin ik niet te tieren als een of andere Gordon Ramsay (bekende, maar schreeuwerige Britse tv-chef, red.) hoor.

Waar zou je graag nog veel over willen bijleren?
Japans! Ik zou graag Japans kunnen schrijven, maar dat is heel moeilijk omdat zij drie alfabetten hebben. Op YouTube bekijk ik video’s om het te leren. Ik heb zelf een cursus gemaakt met de oefeningen die erin aan bod komen. Ik print die dan en vul ze in.