Parkbeheerder Johnny De Crem: 'Veel bezoekers denken alleen aan hun eigen plezier'

Johnny De Crem coördineerde ruim veertig jaar de aanleg en renovatie van parken, speeltuinen en andere groene ruimten in Brussel-Stad. Nu gaat hij met pensioen. “Of de mensen voldoende respect hebben voor de parken? Neen.”

De aanleg van de Maximiliaan Kinderboerderij eind jaren 1980 was een van uw eerste grote opdrachten.
Johnny De Crem: Klopt, toenmalig schepen Michel Demaret had ergens in Duitsland een kinderboerderij in het centrum van de stad gezien en wilde dat hier ook. Na enig zoeken werd een braak terrein, omgeven door drie benzinestations, gevonden. Niemand had er interesse voor. Samen met een collega heb ik alles bedacht en opgebouwd, een Brabants boerderijke met een vijver. Toen het klaar was, bleek dat er niets geregeld was voor het beheer. Ik heb de eerste tijd dan maar zelf de animatie voor de kinderen verzorgd. Op den duur was ik met sociaal werk bezig. Gelukkig is er dan toch een vzw opgericht.

Straks verdwijnt de Kinderboerderij, althans op die plek.
De Crem: Het was een klap toen ik het hoorde. Het was toch een beetje mijn kindje. Je bouwt iets op, je denkt dat het voor de eeuwigheid is, maar dat is niet zo. Het Brigittinnenpark dat we destijds hebben aangelegd is er intussen ook niet meer.

Worden parken en groene ruimten nu anders aangelegd dan veertig jaar geleden?
De Crem: De klimaatverandering leidde zeker tot een evolutie. We planten nu bomen die niet te veel water vragen, Amerikaanse lindes bijvoorbeeld. En bij de beplanting van de borders kiezen we vooral vaste planten die insecten aantrekken. Het esthetische komt op de tweede plaats. Daarnaast zijn er modes. Toen ik begon, moesten er overal petanquebanen komen. Nu vraagt niemand dat nog.

Hebben de Brusselaars voldoende respect voor de parken?
De Crem: Neen, je moet na het weekend eens kijken in Ter Kamerenbos. Onze tuiniers moeten er containers vuilnis oprapen. Hetzelfde in het Ossegempark. Sinds Covid is er veel druk op de parken. Velen denken alleen aan hun eigen plezier. Hup, met de step door het park of de hond los. Ook de druk van evenementen is groot, heel veel organisatoren willen hun event in onze parken organiseren. Vervolgens rijden ze er met zware voertuigen binnen om podia af te laden en raken daarbij al eens een boom.
Evenementen zijn echt een plaag voor de gezondheid van een park. Neem het Warandepark. Door alle festiviteiten was het, amper twintig jaar na de vorige opknapbeurt, weer aan renovatie toe. Het is mijn laatste klus geworden.