Personeel Brusselse OCMW's staakt: 'Ik werk voor twee in een ongekende chaos'

Honderden medewerkers van de negentien Brusselse OCMW’s hebben woensdag samen met de vakbonden actie gevoerd in de straten van de hoofdstad. Het personeel vraagt extra personeel nu de klachten over verhoogde werkdruk blijven toenemen.

De werknemers van de Brusselse OCMW’s lasten vorige maand al enkele kortere werkonderbrekingen in om hun onvrede met hun werksituatie aan te kaarten.

Vandaag legt het personeel collectief het werk neer en blies het in de ochtend verzamelen aan de kabinetten van Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) en federaal minister van Pensioenen en Maatschappelijke Integratie Karine Lalieux (PS).

“Deze stakingsdag is er gekomen op vraag van de sociale werkers zelf”, zegt Maxime Nys, adjunct-gewestelijk secretaris van ACOD Brussel. “Begin oktober hebben wij, de vakbonden, samen met de sociale werkers van de OCMW’s een grote algemene vergadering georganiseerd. Daarin gaven ze duidelijk aan dat ze de huidige werkdruk niet meer aankunnen.”

De vakbonden vragen structurele financiering voor de Brusselse OCMW’s. “De maatschappelijk werkers moeten bandwerk leveren. De essentie van hun job gaat zo verloren.”

Vicieuze cirkel

Simone is al bijna twintig jaar aan de slag als sociaal werker bij het OCMW van Anderlecht. Hij werkt er met jonge volwassenen.

“Mijn teller staat momenteel op 183 lopende dossiers. Dat betekent dat ik op dit ogenblik voor twee werk. Dat gaat niet alleen gepaard met verhoogde werkdruk, maar leidt ook tot spanningen met de mensen die van onze diensten gebruikmaken. Ze klagen vooral over het feit dat hun dossier niet snel genoeg vordert.”

De maatschappelijk werker heeft het over een vicieuze cirkel, die door de opeenvolgende crises (corona, Oekraïne en dure energie) gecombineerd met de stijgende levenskosten steeds zwaarder doorweegt.

“Er kloppen meer en meer mensen aan die financiële hulp vragen, maar we kunnen de dossiers niet meer volgen, waardoor er vertraging ontstaat bij de behandeling van de bestaande dossiers, de mensen ongeduldiger worden, en we minder en minder tijd hebben voor nieuwe OCMW-gebruikers.”

Bedreigingen

Ondertussen vallen er steeds meer collega’s weg, vertellen twee OCMW-personeelsleden die in Molenbeek werken. Het gaat om langdurig zieken, mensen die met een burn-out kampen of die op zoek zijn gegaan naar een andere job.

“Wij vragen daarom vooral meer mankrachten, zodat onze individuele werkdruk kan dalen. Het is gewoonweg niet meer te beheersen. We hebben er vaak aan gedacht om ermee te kappen, maar we houden te veel van ons werk. Alleen zitten we nu op een punt waar er zaken moeten veranderen.”

Dat heeft niet in het minst te maken met bedreigingen die de OCMW-medewerkers al hebben moeten slikken.

“We hebben al vaker de politie moeten bellen. Mensen die in de wachtzaal zitten, schreeuwen omdat ze hun financiële steun nog niet hebben gekregen en proberen onze kantoren binnen te dringen.”

“De wachtzaal zit vol en we krijgen ook te maken met ‘nieuwe armen’, die minder vertrouwd zijn met de werking van het OCMW en vinden dat hun dossier te traag vordert”, vult Simone aan.

Tegelijkertijd betreuren de sociaal werkers de verlaagde kwaliteit van hun job. “We kunnen niet meer grondig luisteren naar de mensen en door de hoge werkdruk zijn die contactmomenten niet alleen korter maar ook minder rendabel .”

“Dat is eigenlijk al zo sinds de coronacrisis”, vullen de twee Molenbeekse OCMW-collega’s aan. “Het is een cocktail die voor ongeziene chaos zorgt.”

Loonsverhoging

De vakbonden zijn woensdagochtend samen met OCMW-medewerkers een eisenbundel gaan afgeven aan vertegenwoordigers van minister-president Vervoort.

“Naast die structurele financiering vragen we een verbetering van de werkomstandigheden, en ook een loonsverhoging. De maatschappelijke werkers in het Brussels gewest krijgen immers een lager loon dan hun Vlaamse en Waalse collega’s.”