Comité-I moet onderzoeksmethoden Staatsveiligheid in Qatargate-dossier controleren

Het Comité-I moet de onderzoeksmethoden controleren die de Staatsveiligheid gebruikt heeft in het onderzoek naar vermoedelijke corruptie in het Europees Parlement. Dat heeft de Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling vandaag beslist.

Het Comité-I, officieel het Vast Comité van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, moet de onderzoeksmethoden controleren die de Staatsveiligheid gebruikt heeft in het onderzoek naar vermoedelijke corruptie in het Europees Parlement. Dat heeft de Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling dinsdag beslist. De verdediging van verschillende verdachten in het dossier had daarom gevraagd omdat ze van mening is dat een groot deel van het strafdossier bestaat uit gegevens die door de Staatsveiligheid zijn verzameld, en niet door speurders van de federale gerechtelijke politie (FGP).

Qatar en Marokko verdacht

Het federaal parket voert al enkele maanden een grootscheeps onderzoek naar pogingen van de Golfstaat Qatar en van Marokko om de economische en politieke besluitvorming van het Europees Parlement te beïnvloeden. Beide landen zouden via voormalig Italiaans Europarlementslid Pier Antonio Panzeri en diens vzw Fight Impunity geprobeerd hebben om invloed uit te oefenen op beslissingen en resoluties van het Europees Parlement.

In dat dossier werden Panzeri, zijn rechterhand Francesco Giorgi, diens partner en vicevoorzitter van het Europees Parlement Eva Kaili, de Brussels-Italiaanse lobbyist Nicolo Figa-Talamanca, het Belgische Europarlementslid Marc Tarabella (PS) en het Italiaanse Europarlementslid Andrea Cozzolino in verdenking gesteld.

Volgens de verdediging bestaat een groot deel, om niet te zeggen het grootste deel, van het strafdossier echter uit gegevens die door de Staatsveiligheid zijn verzameld. En aangezien de methoden van de Staatsveiligheid geheim zijn, is het voor de verdediging onmogelijk om na te gaan hoe die gegevens bekomen zijn en hoe waarheidsgetrouw ze zijn. Bovendien zou de Staatsveiligheid laattijdig het federaal parket op de hoogte gebracht hebben van haar informatie, en zou ze, eenmaal het gerechtelijk onderzoek begonnen was, zelf verder op onderzoek zijn getrokken, in plaats van de speurders van de FGP hun werk te laten doen.