Het eindejaarslijstje van Karen De Becker

Tradities zijn er om in ere te houden, en dus leggen we onze BRUZZ-medewerkers een aantal eindejaarsvragen voor. Vandaag: Karen De Becker, einderedacteur van het BRUZZ-magazine.

The place to be in 2024?

Buiten, waar dan ook. Een dag niet buiten is een dag niet geleefd, is mijn leuze. Ik wandelde door Brussel en in de Dolomieten, fietste naar Breda, maar ook door Anderlecht en in de Elzas. Buiten zijn ontspant en levert frisse ideeën.

Trend van het jaar?

Veralgemeningen zijn nooit goed en misschien is het geen trend, maar ik heb het gevoel dat mensen steeds ruwer met anderen omgaan. Ik pleit voor meer mildheid voor de ander, maar ook voor jezelf.

Brusselaar/Brusselse van het jaar?

De vriendelijke man in het Zuidstation die onze treintickets boekte naar de Dolomieten. Ik hou van mensen bij wie je de passie voor hun werk voelt. Drie kwartier is hij bezig geweest om voor ons het beste traject Brussel-Keulen-München-Franzensfeste-Toblach te boeken. Reizen met de trein: we zouden het allemaal meer moeten doen. Zoek het niet online uit, maar rep je naar de Zuidstationman, en doe hem mijn groeten.

Wat was de belangrijkste gebeurtenis van het jaar en waarom?

Een jaar met twee verkiezingen, welke journalist loopt daar niet warm voor? Op zulke dagen is het een voorrecht om te mogen werken. En dan denk ik aan mijn vader, die in het Flageygebouw waar wij werken hetzelfde heeft gedaan met verkiezingen in de jaren 1970.

Wat wens je Brussel toe in 2025?

Ik wens de Syrische Brusselaars in Brussel een thuis en in Syrië een t’onzent toe. Ik leerde een van hen bijna tien jaar geleden kennen, we schreven samen zijn verhaal. Hij heeft Brussel omarmd en Brussel heeft hem omarmd. Ik hoop dat Brussel zo gastvrij mag blijven. Intussen werkt hij voor het Huis van het Nederlands, en voelt hij zich meer Brusselaar dan ik me ooit zal voelen, al trekt na de val van Assad het land waar hij opgroeide harder dan ooit aan hem.