'Op reis in Belgiquistan': Le Figaro ziet België en Brussel ten prooi vallen aan de islam

"Reis door Belgiquistan. Hoe de islam zich aan België heeft opgedrongen." Dat staat te lezen op de cover van het wekelijkse magazine van de Franse krant Le Figaro.

Le Figaro is de oudste en tweede meest gelezen krant van Frankrijk - na Le Monde - en vaart een centrumrechtse koers. De politieke islam in België en vooral Brussel is het coververhaal van het magazine van deze week.

De reportage beslaat zeven pagina's en begint aan Brussel-Noord, waar de auteurs het contrast tussen de raamprostitutie in de Aarschotstraat en de religieus getinte winkels in de Brabantstraat aanhalen. Om vervolgens door te gaan op het karakter van die laatste straat. "Klokken geven er aan wanneer het tijd is om te bidden, tapijten liggen gestapeld om uitgerold te worden richting Mekka, boeken over de Koran staan uitgestald en stoffen in kindermaten liggen klaar om kleine meisjes helemaal onder te doen verdwijnen, nog voordat hun lichaam de puberteit bereikt."

Ook in andere Brusselse wijken breidt de islamitische economie nog uit, zo stellen de auteurs vast. "Alles is 'gehalaliseerd'. Van kappers voor één sekse tot eethuizen en kledingwinkels. Een mono-economie die niet in dienst staat van moslims, maar van islamisten."

Een boek dat in een van die winkels verkocht wordt, gaat over een meisje van vier, zonder gezicht, dat uitlegt waarom ze een jilbab draagt, een lang gewaad met hoofddoek. (Lees verder onder de afbeelding).

Getuigenissen

De auteurs laten verschillende stemmen aan bod, al zijn die niet divers. Allemaal klagen ze vanuit eigen ervaringen de toenemende invloed van de islam aan. Zo is er de gewezen sociaal werker en vrijzinnige activiste Fadila Maaroufi, die de dominantie van de islam in de openbare ruimte aanklaagt. Of vertelt de Mechelse leerkracht Peter hoe hij gevraagd werd elders te eten omdat zijn collega's meedoen met de ramadan.

Gemeenteraadslid Aline (schuilnaam) uit Anderlecht wijst dan weer op het gevaar van Team Fouad Ahidar, volgens haar een 'kanker'. Samen met gemeenteraadslid Etienne Dujardin (MR) uit Sint-Pieters-Woluwe beschuldigt ze de PS, PTB en Ecolo ervan waarden zoals neutraliteit aan de kant te zetten om zo de moslimstemmen binnen te rijven. "In Frankrijk heb je ook een linkse, Republikeinse partij", zegt Dujardin. "Dat heb je hier niet."

Filosofe Nadia Geerts wijst dan weer op de invloed van de islam in scholen. Ze verzamelde anonieme getuigenissen van leerkrachten die zeiden dat sommige leerlingen wegduiken onder hun banken als het over de anatomie van het geslachtsdeel gaat, of in de chemieles weigeren aan ethanol (alcohol) te ruiken.

Wokisme

Het artikel sluit af met bedenkingen over het 'wokisme' en antisemitisme in ons land: het herdopen van de Leopold II- tot de Anny Cordytunnel, het verwijderen van de beeldengroep De Rijpheid en het proces tegen Herman Brusselmans over zijn column in Humo.

Een link met de hoofdbrok van het artikel lijkt er niet te zijn of wordt alvast niet uitgewerkt. In het dossier komen ook geen tegenstemmen of onderzoekers aan bod. Van een echte analyse is geen sprake.

Op sociale media wordt gemengd gereageerd op de publicatie. "In welke mate verschilt u nog van Valeurs Actuelles?", klinkt het enerzijds, een tijdschrift dat als radicaal-rechts doorgaat. Anderen reageren dan weer dat Frankrijk hier lessen uit moet trekken.