'Slachtoffer verkrachting kon in zorgcentrum niet in het Nederlands terecht'

Een slachtoffer van een zedenmisdrijf kon in het Brusselse Zorgcentrum na Seksueel Geweld niet in het Nederlands worden geholpen. Dat meldt VRT donderdag op basis van een getuigenis. "Ze zeiden dat ze op dat moment enkel mensen hadden die Frans en Portugees spraken, en dat ik kon wachten tot maandag. Dan was er iemand Engelstalig aanwezig."

Het incident vond plaats op vrijdagavond. De vrouw besloot op zondag om naar een Zorgcentrum na Seksueel Geweld te gaan, waar er tien van zijn in België. Slachtoffers kunnen er op één plek terecht voor psychologische en medische zorg, het forensisch onderzoek en kunnen er klacht indienen bij de politie.

De dichtstbijzijnde was die in Brussel, aan het UMC Sint-Pieters-ziekenhuis. "Mijn huisgenoot vroeg ze of ik in het Nederlands geholpen zou kunnen worden, ze zeiden "nee". Ze zeiden dat ze op dat moment enkel mensen hadden die Frans en Portugees spraken, en dat ik kon wachten tot maandag. Dan was er iemand Engelstalig aanwezig", aldus de getuige tegen VRT.

Een getuigenis in het Frans zag het slachtoffer niet zitten. "Je moet van elke minuut vertellen wat er gebeurd is, wie wat geïnitieerd heeft, er worden intieme details gevraagd. Dat zijn geen dingen die ik in het Frans kan, en al zeker niet op een moment dat ik heel emotioneel en in paniek ben. Dan wil je dat in je moedertaal doen."

Het maakt haar boos. “Ik woon in de hoofdstad. Ik vind het dan ook wel logisch dat ik in het Nederlands geholpen kan worden.”

De vrouw besluit daarom naar Leuven te gaan, ook al is dat niet zo gemakkelijk omdat ze geen auto heeft. “Ik moest dus hulp inschakelen van andere mensen, terwijl ik er op dat moment niet voor open stond om met andere mensen te praten over wat er gebeurd was. Het is niet eerlijk dat ik ergens anders naartoe moet omdat ik in Brussel woon en Nederlands praat.” De extra wachttijd heeft ook gevolgen voor de medische en forensische opvolging.

Belang slachtoffers

Het zorgcentrum geeft een schiftelijke reactie aan VRT. “Onze centrale locatie in het hart van de hoofdstad betekent dat we vaak te maken krijgen met verschillende nationaliteiten, en we voeren ons werk altijd uit in het belang van de slachtoffers. Ons team bestaat uit Frans- en Nederlandstalige forensisch verpleegkundigen en psychologen die in ploegen werken om een 24/7-service te bieden en die getraind zijn in deze diversiteit aan talen en culturen.”

"Er is niemand die om taalkundige redenen geen kwaliteitszorg kon genieten. We kunnen echter nooit garanderen dat de zorg wordt verleend door een professional die de moedertaal van het slachtoffer spreekt, maar we werken altijd samen met de slachtoffers en in hun belang."

'Nederlandstalige zorg essentieel'

Vanuit de politiek klinkt verontwaardiging over de situatie. “Zoiets kan niet”, vindt Elke Van den Brandt (Groen). “Mensen moeten hun verhaal in hun eigen taal kunnen doen, zeker op een moment dat ze heel kwetsbaar zijn. (...) Nederlandstalige zorg aanbieden in Brussel is essentieel, en onze tweetalige voorzieningen moeten ook tweetalig zijn.”