Randje buitenspel: juridisering

Het wonder. Het wonder is geschied. De rede heeft het gehaald van de profileringsdrang van enkele op hol geslagen magistraten van de voetbalbond (KBVB). Begin vorige week besloot het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) dat de match tussen Anderlecht en Genk niet herspeeld moet worden. Het BAS ging daarmee regelrecht in tegen de eerdere beslissing van de Disciplinaire Raad voor het profvoetbal. Gelukkig, want 'penaltygate' – zoals de hele farce is gaan heten – was een Belgenmop in the making.

Het geschil ging over iets met een penalty voor Genk. Die werd gemist, Sor scoorde in rebound, maar de goal werd afgekeurd. Volgens het reglement moest de strafschop hernomen worden, maar dat gebeurde niet. De wedstrijdleiding ging dus in de fout. Tot daar de logische ontwikkeling van een jammerlijk voorval. Een scheidsrechterlijke blunder, niets nieuws onder de zon. De VAR en/of scheidsrechter een paar weken op het strafbankje en daarmee is de kous af zou je denken.

Dat was echter buiten Racing Genk en het bondsreglement gerekend. De Limburgers beriepen zich op artikel B6.121 om de volledige ongeldigheid van de wedstrijd te bepleiten. Artikel B6.121 is een verschrikking. Het creëert een onderscheid tussen de foutieve interpretatie van een wedstrijdfeit (een menselijke fout) en de foutieve toepassing van de spelregels (een soort procedurefout).

Vreemd genoeg is het enkel in dat laatste geval mogelijk om er als benadeelde partij een zaak van te maken. Voor de voetbalbond is het dus belangrijker dat een scheidsrechter voortdurend alle formele regeltjes naleeft dan dat hij effectief juiste beslissingen neemt. Alsof een voetbalwedstrijd zich afspeelt in een vacuüm zonder bal. Een protocollaire bijeenkomst waarbij de ref in veel te strak korset op een dun touw van bondsbureaucratie moet balanceren.

Het ridicule onderscheid tussen menselijke fout en fout tegen de toepassing van de spelregels faciliteert ongetwijfeld de egotrip van enkele bijdehante advocaten, maar aan het voetbalspel zelf draagt het niets bij. Het leidt tot een nodeloze juridisering van de sport en ondermijnt het gezag van de nu al vermaledijde Belgische scheidsrechters.

Mocht het BAS de beslissing van de Disciplinaire Raad niet hebben teruggedraaid, dan was voetbal in België van al zijn unieke schoonheid ontdaan. Het sacrale treffen tussen twee voetbalploegen zou verschraald zijn tot een ordinaire rechtshandeling onder voorbehoud. Voor de Anderlecht-supporter zou de bloedmooie treffer van Théo Leoni tegen Genk gereduceerd zijn tot een vervlogen herinnering zonder substantie. De KBVB moet snel maken dat een dergelijke nachtmerrie ons ook in de toekomst bespaard blijft. Schrap artikel B6.121. Niet morgen, maar vandaag.

Met Union, RWDM en Anderlecht telt Brussel drie voetbalteams in eerste klasse. In ‘Randje buitenspel’, een nieuwe column, focust BRUZZ beurtelings op het wel en wee van de traditieclubs uit de drie buurgemeenten. ZZ beurtelings op het wel en wee van de traditieclubs uit de drie buurgemeenten. Volgende week komt Union aan de beurt.