BRUZZ wil weten hoe het is om in Brussel te wonen. Wij belden aan bij vier opmerkelijke bewoners.
| Bie Vancraeynest, columniste en inwoonster van Laken.
Lees ook: Alle ogen gericht op Brussel-Stad
Toen ik besliste om iets te kopen, zocht ik eerst alleen in wat ik de ‘coole’ gemeenten vond. Het was mijn moeder die ook 1020 in de zoekcriteria had gestoken,” lacht Bie Vancraeynest, eerst jarenlang coördinator van jeugdhuis Chicago, columniste voor MO* en vanaf september gooit ze zich bij de vzw Toestand vol in de strijd tegen leegstand.
Tot dan blaast ze nog even uit na het artistieke Enter Festival dat ze zonet op vier verschillende plekken in Brussel organiseerde. En dat uitblazen, dat gebeurt sinds 2012 op haar appartement tweehoog in de Bockstaellaan.
“Ik denk niet dat veel mensen ervan dromen om in Laken te wonen,” oppert Vancraeynest. “Maar ik hou ervan. De mix van mensen is onvoorstelbaar. Het lijkt wel alsof ze hier van elke nationaliteit één iemand hebben gedropt.”
Nochtans was Bockstael enkele jaren geleden nog een eerder groezelig plein en was de buurt rond het gelijknamige treinstation vooral ’s avonds te mijden. “Toen ik hier kwam wonen, drukte de wijkagent mij op het hart dat ik na 22 uur niet meer moest rondhangen. Maar als er een plein is waar ik op alle momenten al heb vertoefd – de nachtbus stopt er – dan is het wel het Bockstaelplein. Neen, het is er niet altijd even veilig, maar dat is de piétonnier om 3 uur ’s nachts ook niet.”
Er is ook gewoon veel veranderd in de buurt de laatste jaren. Het wijkcontract heeft veel goeds gebracht, het Bockstaelplein is voor de helft een autovrij plein geworden en met onder meer Maison de la Création en een grote dansschool heeft het plein iets van een culturele hotspot gekregen.
"Ik ben onder de indruk van het sociale weefstel in Laken"
Maar de grootste en meest welkome verandering situeert zich ongetwijfeld toch aan Thurn & Taxis, waar het langwerpige park L28 broodnodig groen en ademruimte voor de bewoners heeft gebracht. “De buurt heeft zich de vrijgekomen ruimte heel snel toegeëigend. De jonge drarries, de hipsters, maar ook de rest van de bewoners. Het is daarom niet zo dat iedereen bij elkaar op schoot zit, maar dat hoeft ook niet altijd.”
Ook het dense verenigingsleven in Laken is een droom voor de geëngageerde Vancraeynest. Daarin vervult het gemeenschapscentrum Nekkersdal, enkele deuren verder, een belangrijke rol. “Vooral de cafetaria Nic Nac, omdat ze er bewust voor gekozen hebben om de prijzen heel laag te houden.
Voor 2 euro koop je er een broodje, en dat betekent veel voor de mensen die het niet al te breed hebben – en zo zijn er veel. Het heeft bijna de functie van een sociaal restaurant, zonder er een te zijn.” En zo zijn er nog enkele ontmoetingsplekken die Vancraeynest kan opnoemen. Chez Zohra, waar de Marokkaanse mama niet alleen in de potten, maar ook de ziel roert. De twee Chez Rachids – de slager en de kruidenier – waar ze haar inkopen doet. En in Café La Perle komt jong en oud de dorst lessen.
Komen de Lakenaars dan niets tekort? ”We hebben zo’n jonge bevolking, maar er is veel te weinig aanbod. Bij een jonge mens hoort een heel netwerk – die moet kunnen zwemmen, naar school gaan, actief bewegen, in een jeugdhuis terechtkunnen. Ik heb niet de indruk dat dat allemaal volgt.”
“De wooncrisis is hier duidelijk voelbaar, maar het gaat niet louter over woningen. Mensen hebben fysieke en mentale ruimte nodig, maar hebben vaak - zoals ik - geen terras of tuin en moeten dus wel naar buiten. Dus, als ze ooit een poort zetten rond het park aan Thurn & Taxis, ben ik de eerste die dat zal saboteren (lacht).”
Lees ook de interviews met Rajae Chatt, inwoonster van Neder-Over-Heembeek, Kristof Devuyst, inwoner van Haren en Roel Kerkhofs, inwoner van Brussel-Stad.
De Ronde: Brussel
Lees meer over: Laken , Brussel Kiest 2018 , De Ronde: Brussel , Bie Vancraeynest , Vzw Toestand
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.