Brussel-Stad: na de verkiezingsroes, de frustraties

Dat klinkt niet slecht, maar toch volstaat die uitleg niet, want in mei volgend jaar krijgen we nog maar eens de moeder aller verkiezingen: Europese, federale en gewestelijke verkiezingen. Na de opdonder die de liberalen van de MR gekregen hebben en die ze met de slogan ‘rechts, rechtser, rechtst’ van Alain Courtois over zich heen geroepen hebben, droomt links van een coalitie van PS, Ecolo en Défi op gewestniveau.

Het schepenambt voor Défi zou een voorschot zijn op de gewestelijke coalitie die na de verkiezingen van 2019 moet worden gevormd. Tussen minister-president Rudi Vervoort en Défi zijn de relaties opperbest en zo zijn ze ook van die vervelende CDH af, die met de MR de PS uit de Waalse gewestregering gekieperd heeft. Ook PS-voorzitter Elio Di Rupo droomt al van voor 14 oktober van die coalitie.

Maar hoe zoet een overwinning ook smaakt, na de roes duiken de eerste frustraties op. Zo ook binnen de PS, waar drie verkozenen volgens de RTBF gevraagd werd om hun mandaat niet op te nemen. Twee van hen werken voor diensten van de stad en een zitje in de gemeenteraad is niet verenigbaar met hun baan. Een anonieme bron op de RTBF spreekt van een schande, omdat ze verkozen zijn en heel veel geld in hun campagne gestoken hebben. Ze zouden ook niet op de hoogte geweest zijn van de onverenigbaarheid. Wat vreemd is, één van de twee bekleedt een directeursfunctie, personen op dat niveau horen dat te weten. Nu wordt de PS verweten hen niet geïnformeerd te hebben.

Het zijn dit soort achterhoedegevechten die weleens voor verrassingen zorgen bij de eedaflegging van de nieuwe ploeg. Is Close hier bang voor? Dat zou vreemd zijn, het is immers de wetgever die de onverenigbaarheid oplegt, niet de PS. Ook als de twee als onafhankelijke zouden zetelen, moeten ze hun baan bij een vzw van de stad - het Tentoonstellingspark en de Maisons de quartier - laten staan. En een baan is toch nog altijd iets anders dan een zitje in de gemeenteraad - hoe gewild ook. Van de zitpenningen in de gemeenteraad kan niemand in zijn levensonderhoud voorzien. Défi zou in dit scenario de levensverzekering van de coalitie zijn - mochten de twee als onafhankelijke zetelen.

Met de intrede van Défi in het schepencollege krijgt de PS echter een schepen minder - vier in plaats van vijf - en ook dat kan tot gegrom leiden, omdat bij iedere verkiezing velen zich geroepen voelen. Het is ook nog niet bekend wie schepen wordt voor de PS. Oudgediende Karine Lalieux, die flink wat werk verzet heeft op het vlak van netheid, moet kiezen tussen haar mandaat in het federaal parlement en een schepenzitje. Ook dat wordt een pijnlijke keuze.