Een van de dingen die ik gemeen heb met Francesca Vanthielen is dat ik ooit Marouane Fellaini interviewde. Het interessante vraaggesprek had plaats na een training, in mijn zelfgemaakte mixed zone in het Koning Boudewijnstadion.
© PhotoNews
| Oostende, 2009: uitreiking van de Gouden Schoen 2009 aan Marouane Fellaini.
Column
Beeldspraak: Fellaini, promopraatje voor een zwijger
© PhotoNews
| Marouane Fellani met Francesca Vanthielen op de uitreiking van de Gouden Schoen van 2009.
Voor het onwaarschijnlijke geval dat de grote jongen uit Etterbeek slechts tijd zou maken voor één antwoord, stelde ik direct de meest prangende vraag. Namelijk waarom hij altijd in shirts met lange mouwen speelt. Ik was er gerust in dat de vlotscorende sfinx zijn raadsel zou prijsgeven aan deze onbekende onderzoeksjournalist, die als enige de psychologische diepte achter het oppervlakkige fun fact over die lange mouwen had vermoed.
Vandaar dat ik achteraf even tijd nodig had om te begrijpen waarom de Perminator - zelfs zonder zijn loopje naar de kleedkamer echt te onderbreken - het interview al meteen afrondde met de bewering dat hij zonder lange mouwen kou had. Terwijl het op het aanstaande WK in Brazilië een graad of dertig zou zijn!
Gelukkig besefte ik op tijd dat de korte woordenwisseling met de lange middenvelder eigenlijk mijn beste interview ooit was. Want bij Fellaini hoort zwijgzaamheid. Het wezen van de Rode Duivel ondergraaft de misvatting dat er over voetbal ter zake doende praatjes kunnen worden gemaakt. Marouane heeft niets te verbergen, maar ook niets te zeggen en geeft dan ook alleen maar interviews als hij er contractueel, of - na twintig geweigerde aanvragen - moreel toe verplicht is.
"Gelukkig besefte ik op tijd dat de korte woordenwisseling met de lange middenvelder eigenlijk mijn beste interview ooit was. Want bij Fellaini hoort zwijgzaamheid"
Dan laat de geweldenaar zich desnoods staartjes in het haar zetten voor de fotoshoot, en duwt hij met alle macht zijn wenkbrauwen omhoog om erachter te komen welk antwoord men zou willen horen. Dat loopt dan altijd mis. Waarom komen journalisten hem in Manchester, en nu zelfs in China, vragen of hij straks met de nationale ploeg wil meespelen? Daar had Mo nog niet over nagedacht, dus zei hij eerst maar van niet, dan weer van wel, en nu weer van niet.
Met de relaxte Belgo-Marokkaan hebben het postmodernisme en de relativerende twijfel eindelijk hun intrede gedaan in het voetbal, dat gebukt gaat onder het eigen grote gelijk. PoMo wordt dan ook niet toevallig tegelijkertijd hartstochtelijk beschimpt én vereerd. Engelse supporters roepen hem in hun liederen op om zichzelf, dan wel hun eigen vrouw te neuken. Dat laatste minder vanuit de racistische reflex om succesvolle Afrikanen te reduceren tot hun seksualiteit, dan als teken van totale onderwerping aan de Belgische cultheld.
De in ons land populaire Fellainipruiken zijn eigenlijk een belediging voor alle verdienstelijke niet-voetballende Belgen met Marokkaanse roots naar wie niemand omkijkt. Toch zullen ze ooit in de geschiedenisboeken worden aangehaald als een van de vroegste emblemen van het nieuwe België. In 2024 verwelkomen we waarschijnlijk al de eerste burgemeester met een afro. Maar ook wanneer de soumission compleet zal zijn, zal Fellaini altijd de eerste blijven die ons leerde om onbeschaamd, ongedecideerd, onbevooroordeeld en ontvankelijk in het leven te staan.
Zelfs op het veld houdt de helmboswuivende, die voetbal zowaar écht als bijzaak beschouwt, zich totaal niet bezig met wat de meningen spuiende supporter of analyticus juist obsedeert. Nu eens kopt hij de winning-goal binnen in een wedstrijd die zijn toptrainer anders de job had gekost. Dan weer breekt hij onbewust de oogkas van een verdediger onder toezicht van een scheidsrechter met een gele kaart. Telkens haalt Marouane de Zwijger zijn schouders op tot ongekende hoogten. Of heeft hij daarbij toch een keer zijn achilleshiel herkend in zijn beruchte ellebogen, om ze sindsdien te verstoppen in die lange mouwen?
Column: Beeldspraak
Elke week voorziet Michaël Bellon een oude persfoto van een nieuw onderschrift in zijn column Beeldspraak.
Lees meer over: Column , Sport , Column: Beeldspraak , Marouane Fellaini , Rode Duivels , Michaël Bellon , gouden schoen , Voetbal
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.