Edito: Het zomert

Een zomer in Brussel, die mag er zijn. En zeker al als het goed weer is. De straten liggen er stil bij. Het verkeer gaat zo vlot als we altijd zouden willen dat het ging. De wachtrijen in de supermarkt zijn kort. En iedereen loopt er vrolijk bij. Niet op vakantie gaan in juli en augustus en de zomer in de stad doorbrengen? Het is een goed bewaarde geheimtip.

De overheid en de culturele sector spelen hier duchtig op in. In minder dan tien jaar is het aantal activiteiten in de zomer verveelvoudigd. Brussel Bad, Brussels Summerfestival, Miniemenfestival, Midi-Minimes, een dansfestival aan Brigittine, the Summer of Photography, Recyclart Holidays, de Zuidfoor, Boterhammen in het park, Feeëriën. Couleur Café, Pleinopenair, Plazey en Brosella hebben we al achter de rug. Een mens zou er haast keuzestress van krijgen.

Niet onbelangrijk detail: de evenementen zijn er toch vooral voor de Brusselaar en de Belg, want het buitenlandtoerisme staat in de zomer op een laag pitje in Brussel.

Bemoedigend is dat de Brusselaars zelf ook het heft in handen nemen en ons excellente hangouts bezorgen. De buvette in het Josaphatpark (Schaarbeek), of de bar Eliza in het Elisabethpark (Koekelberg)? Zonder een paar enthousiastelingen die de handen uit de mouwen steken zouden de plekken er niet gekomen zijn. En de formule werkt ook nog, want de terrassen zitten er eivol.

Hier en daar wordt geopperd dat het allemaal wat te veel aan het worden is, dat het overzicht zoek is. Dat, in naam van de stadsmarketing, alle initiatieven beter onder een overkoepelende naam gestroomlijnd zouden moeten worden, en beperkt in de tijd. Denk aan het Edinburgh Festival, of de Gentse Feesten. Niets van. Hoe meer initiatieven, hoe beter. En zolang de nachtrust van de Brusselaar er niet (te veel) onder te lijden heeft, kan niemand daar wat tegen hebben.
Dat er dezer dagen met volle teugen genoten wordt van de stad betekent misschien ook dat de Brusselaar zachtjes de miserie aan het vergeten is die deze stad meemaakte het afgelopen half jaar. Dat er weer vooruitgekeken kan worden. En dat er, bij een koel drankje, kan nagedacht worden over hoe we de stad weer op de sporen kunnen krijgen.