‘De zomer van 1939’, toen bruisend Brussel nog geen littekens had

Schrijvers Jana Wuyts en Marnix Peeters ontdekten een oude Michelingids van België, en trokken op schattenjacht in hun nieuwe boek ‘De zomer van 1939’. Brussel krijgt een apart hoofdstuk, als mondaine metropool van weleer, die helaas opengereten werd voor de Noord-Zuidverbinding. “Weinig plekken waren zo bruisend als Brussel. Vandaag is ‘verbrusseling’ een term voor verbrokkelde stadsplanning.”

Op een rommelmarkt in Montevideo, Uruguay of all places kreeg het echtpaar Peeters-Wuyts een oude Michelingids voor België in handen, uit 1939, vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Met het tachtigjarige jubileum in het vooruitzicht begon het schrijversduo aan een jaar lang researchwerk naar de aangeprezen restaurants en hotels in de grote Belgische trekpleisters van toen, om er vervolgens anno 2019 op bezoek te gaan en telkens met getuigen te praten.

Het resulteert in het rijk geïllustreerde boek ‘De zomer van 1939’, en hoofdstad Brussel kon niet ontbreken. “In 1939 was Brussel het zusje van Parijs en het New York van het oosten. De stad wist niet welke kant eerst op cruisen. Toen al was Brussel een breeddenkende metropool, die onder meer Josephine Baker ontving, terwijl Antwerpen een kleinstedelijke ‘eigen volk eerst’-mentaliteit had,” vertelt Marnix Peeters, die samen met Jana Wuyts ook alle kranten van het jaar 1939 doorploegde.

Veel trekpleisters van toen bleven in Brussel bewaard, in tegenstelling tot in andere steden. “In Hotel Métropole logeren was adembenemend. En het Goudblommeke in Papier is nog steeds een heel fijne plek,” zegt Jana Wuyts.

Opengereten Jonction

Het Brussel van vandaag staat echter in scherp contrast met de stad uit de oude Michelingids. “We wilden niet met te veel vooroordelen naar Brussel komen,” zegt Peeters. “Maar zodra je door de stad loopt, voel je dat er iets ‘scheelt.’ En dan blijkt dat ‘verbrusseling’ van New Delhi tot Rio de Janeiro een term is voor verbrokkelde stadsplanning.”

Dat heeft onder meer te maken met de Jonction, ontdekken Wuyts en Peeters tijdens hun zoektocht. “Dat is de gigantische bouwput voor het Centraal Station, die maar liefst vijftig jaar open bleef liggen doordat twee wereldoorlogen plus een crisis telkens stokken in de wielen staken. Om vervolgens vervangen te worden door een beton-en-stalen ritssluiting van kantoren, terwijl er vroeger een fantastische stadswijk onder lag.”

Samenhokken voor de rijken

Ook het destijds fonkelnieuwe Résidence Palace krijgt een plaatsje in het boek, als eerste appartementsgebouw voor de rijken. Die moesten wel nog overtuigd worden, want samenhokken was destijds voor de armen. Dus werden er campagnes gevoerd: ‘Uw vrouw blijft langer mooi op appartement.’

“We hebben ons scheel geresearcht, maar dit soort ontdekkingen waren bijzonder plezierig.” Zo plezierig dat Peeters en Wuyts aan hun boek een gratis e-book toevoegen, met de Michelintips uit 88 Vlaamse gemeenten, op een paar gevallen na altijd met de oude foto’s. Online kan je verder nog 2 gratis e-bijlagen vinden en een wandelgids.

> De zomer van 1939, Jana Wuyts en Marnix Peeters, 240 blz. Te koop vanaf 24 oktober 2019.