Laurien Vereecken over debuut Sex and the shitty: 'Complexloos single én lovable'

“In de huidige datingscene word je snel geghost.” Met deze en andere relationele problemen kampen de happy én grappige single Merel Jacobs en haar vrienden in Sex and the shitty, de debuutroman van de Brusselse Laurien Vereecken.

Ik heb al een paar keer over het boek gedroomd,” verklapt Laurien Vereecken (1995) bij een chai latte op een smalle strook stoepterras bij een Elsense koffiezaak. “Pas nog droomde ik dat de cover veranderd was en er nu allemaal huilende kinderen op stonden. En dat de tekst binnenin in de boekhandel nog volledig moest worden aangepast met balpen.”
Misschien zijn die dromen typisch voor iemand die goed omgaat met haar talenten, want zo heeft Vereecken er wel een paar. Ze doet aan stand-upcomedy in de betere open mic-etablissementen, en is bij Humo en De Morgen coördinator 'Jong en Audio'. Gelukkig gaven ze haar bij DPG Media nog even de tijd om haar romandebuut af te werken: Sex and the shitty, dat een beetje in het verlengde ligt van haar blog Sex & the Shitty, waarin ze ook al op geestige wijze de levenswandel van de stedelijke millennial becommentarieerde.

Young adult

Generatiegenoten als Fien Germijns, Sara Leemans (Dansaertvlamingen) en Dorianne Aussems zijn alvast fan van de woelige zoektocht van hoofdpersonage Merel Jacobs. Die probeert tussen pot en Tinder, en tussen haar vooral naar trouwen en voortplanten neigende vrienden uit te vissen hoe het nu eigenlijk zit met háár liefdesleven, háár (bi)seksuele verlangens, en háár bindingsambities ten aanzien van potentiële partners.

Op het omslag van het grappige boek staan in elk geval geen huilende kinderen. Wel een heerlijk directe tekening van een wijsvinger die gretig het gat in gaat dat gevormd wordt door een duim en een andere wijsvinger. Vult Vereecken met dit boek een gat? “Ik lees zelf graag entertainende en ontspannende boeken die je vooral doen lachen, en je misschien per ongeluk ook een boodschap meegeven. BookTokkers doen enorm hun best om ook Nederlandstalige boeken in het voornamelijk Engelstalige youngadultgenre aan te prijzen. Ik wil me niet op het niveau van (de Amerikaanse bestsellerauteur, red.) Emily Henry plaatsen, maar zoiets als zij schrijft, had ik in gedachten. Ik heb echt een boek geschreven waarmee ik mezelf ook wilde amuseren.”

Merel en haar jongvolwassen vrienden proberen uit te vissen wat ze nu écht willen qua relaties, samenlevingsvorm, job en dagelijks cafeïneverbruik. Dat hebben de huidige generaties alvast met de vorige gemeen. “Het is blijkbaar onmogelijk om te leren uit de fouten die iemand anders al gemaakt heeft,” knikt Vereecken. “Iemand deelt zijn verhaal vanuit het idee dat een ander het dan misschien beter doet, maar jij loopt gewoon weer met je eigen hoofd tegen de muur en vraagt je dan af waarom niemand je heeft gewaarschuwd.”

Toch zit er een verschil tussen de jaren 2000 van Bridget Jones of Sex and the city, en recentere referenties als Derry girls, Dagboek van een prinses of Twilight. “Ik heb onlangs Sex and the city nog eens gebingewatcht, en het enige wat de vrouwen daarin doen, is zoeken naar een man. Bridget Jones heb ik altijd hilarisch gevonden, maar het is jammer dat ze zo gefocust is op haar uiterlijk, en dat dat zo allesbepalend is om aan een vent te raken. Als ik één missie heb in het leven, dan is het dat mensen in het algemeen, en vrouwen in het bijzonder, zich nooit meer door iemand anders laten zeggen dat ze lelijk zijn. Als mensen jou in een adjectief zouden moeten samenvatten, dan zou je toch niet kiezen voor 'mooi'? Je wilt toch liever lief, goed of grappig zijn?”

Friends 2.0

Maar stel dan nog dat de maatschappelijke normen en verwachtingen met elke generatie draaglijker worden en de emancipatie dus toeneemt. Dan maakt dat de worsteling met de eigen verantwoordelijkheid en de persoonlijke twijfels er niet minder om. Behoren zorgeloos single zijn, en eventueel kiezen om geen kinderen te hebben misschien nog tot de hardnekkigste taboes? Vereecken: “Ik heb nu een lief – wat echt heel zot is – maar bij mezelf merkte ik wel dat ik na andermans trouwfeesten en babyborrels toch weer begon te swipen op datingapps. Ook al was dat dikwijls met tegenzin, en met het rare voornemen om potentiële dates al op voorhand niet leuk te vinden. Er zijn nochtans heel veel mensen single, en wie is de wereld om dat als een rariteit neer te zetten? Ik was ook 27 voor ik mijn eerste lief had – op een tof vakantielief na. Vaak staken dates tegen, blokte ik een relatie af of was de andere partij niet geïnteresseerd. Maar evengoed ben je plots op den bots helemaal verliefd. Ik hoop dat wie dit boek leest, zich ook complexloos single én lovable kan noemen. Anderzijds wilde ik Merel ook niet anders maken dan de anderen. Dat not like the other girls-idee impliceert een beetje dat andere vrouwen niet zo tof zijn. Maar het is niet omdat haar vrienden heel coupled up zijn, dat ze de singles verraden hebben of Merel niet meer begrijpen.”
Ook bij Merel is er uiteindelijk passie en overgave voor ene Nina, en de vraag is natuurlijk hoe dat afloopt. Vereecken: “Wordt Nina de liefde van haar leven nadat ze elkaar tweeënhalve keer hebben gezien? De les die ze in ieder geval leert, is dat ze zich kan openstellen, dat ze in staat is te voelen wat ze voelt, en dat ze het feit dat ze niet alleen op mannen valt mag omarmen, nadat ze het altijd heeft weggeduwd.”

Nog een van de thema's in het boek: hoe communiceer je op een accurate, fijne en aanvaardbare manier over je grote gevoelens? Met de nodige grappen in een groep vrienden gaat het meestal vlot: met de puntige conversaties die Vereecken de personages in haar boek laat voeren, kan ze een script vullen voor Friends 2.0. Enigszins in contrast daarmee staan de twijfels die bij het verkeer op sociale media horen. De zoektocht naar de precieze subtekst of de juiste formulering van een beknopt tekstbericht is soms een fulltimebezigheid. En tot hoeveel tekst en uitleg en verantwoording verplichten een flirt, een eerste ontmoeting, of een prille relatie je? “Wat dat betreft, krijg je in het boek het perspectief van Merel, maar niet dat van Nina. Wat moet Merel zoeken achter een non-committal bericht van Nina als: 'Ik heb het nu even superdruk'? Overdrijft Merel niet met haar verwachtingen? Iedereen die in zijn twintiger jaren date, is al wel een keer Merel, en al wel een keer Nina geweest. In de huidige datingscene word je snel geghost en dat is niet fijn. Maar het gevoel dat de ander veel te snel gaat, kennen we ook. We doen stoer op datingapps om daarna niets meer van ons te laten horen. Seks is makkelijk beschikbaar, maar blijkt uiteindelijk toch niet zo evident. En we zijn dat eigenlijk ook aan niemand verschuldigd. Het boek is ook voor een stuk een apologie voor mensen die relaties afbreken zonder dat ze weten, willen of durven te zeggen waarom. De ondertitel 'We doen allemaal gewoon ons best' heb ik voor een stuk gekozen voor het geval dat mensen mijn boek slecht vinden (lacht), maar ook om wat meer begrip en empathie te vragen.”

Laurien Vereeckens Sex and the shitty (272 p., 20,99 euro) verscheen zopas bij uitgeverij Lannoo, www.lannoo.be, www.sexandtheshittystories.com