Honderden pronkstukken gestolen bij MIM: 'Nood aan een databank'

Het Muziekinstrumentenmuseum is door de decennia heen honderden instrumenten kwijtgeraakt. Zo'n 150 ervan werden geïdentificeerd op basis van een foto of een omschrijving. "De pronkstukken staan internationaal geseind."

Honderden instrumenten zijn verdwenen, waarvan 150 die het MIM kon identificeren via oude foto's of historische beschrijvingen. De topvrouwen van het MIM bevestigen in De Standaard dat er een opmerkelijk verschil bestaat tussen de aanwezige collectie en de vermeldingen in het archief.

In die lijst van vermiste stukken staan zowel Europese instrumenten als instrumenten uit andere continenten, waaronder een klavecimbel die onder het nazi-regime verdween en pronkstukken uit de zeventiende of achttiende eeuw.

Decennia geleden kwijt geraakt

Het museum meldt dat veel van de instrumenten verdwenen in een periode met verminderd toezicht, de jaren 1960 en 1970. In die periode was het museum onderdeel van het conservatorium en de stukken waren verspreid over elf verschillende gebouwen die niet allemaal even goed werden beveiligd.

"De collectie werd beschouwd als een pedagogisch hulpmiddel om studenten kennis te laten maken met oude en niet-westerse objecten," verduidelijkt conservator Pascale Vandervellen tegen BRUZZ. "De instrumenten werden gebruikt om te bespelen of na te maken.”

Muzikante brengt instrument terug

Het nieuws kwam aan het licht nadat barok-artieste Annalisa Pappano een zogenaamde 'pardessus de viole' terugbracht. Het snaarinstrument was in 1980 zoek geraakt.

Het MIM hoopt mettertijd nog meer instrumenten op te sporen. Maar dat is niet eenvoudig, stelt Vandervellen. "Een vermist instrument komt vaak pas na decennia weer tevoorschijn, soms op de rommelmarkt op het Vossenplein, soms bij veilingen zoals Sotheby's," zegt de conservatrice.

Het museum liet de instrumenten ook opnemen in een signalement dat verspreid werd via Interpol.

Database van verloren instrumenten

Vandervellen hoopt dat er in de toekomst een internationale database van vermiste instrumenten wordt opgericht. Dat zou bijvoorbeeld beheerd kunnen worden door het International Committee of Museums and Collections of Instruments and Music, een organisatie waarbij Vandervellen als conservator betrokken is. Of door het Musical Instrument Museums Online, een database met momenteel ongeveer 70.000 geïnventariseerde instrumenten.

Via een database zouden kopers van een klassiek instrument gemakkelijk controleren of het instrument niet als vermist is opgegeven.