Café: La Ruche

Wij zijn geen expert in theesalons, maar we durven er toch wat op te verwedden dat dit het mooiste exemplaar is in Brussel. La Ruche ligt vlak naast Le Laboureur (die andere Laboureur, aan het Zuidstation), dat helaas gesloten is. Daardoor moet het theehuis het stellen met enkele seksshops als enige buren.

La Ruche heeft al een hele geschiedenis. Het pand dateert uit 1900 en herbergde in de jaren 1920 café L’Épervier. Daarna veranderde de naam in La Ruche en werd het een nachtclub, maar ondertussen is de Marokkaanse gemeenschap er al tien jaar thuis.

De nieuwe uitbaters raakten echter niet aan het interieur. De gelagzaal bestaat uit een opeenvolging van drie grote ruimtes, heeft een mooie, lange, massief houten toog met marmeren blad, met een grote spiegel erachter. Mediterrane kitsch is volledig afwezig.

Aan de achterwand hangt nog een enorm glasraam in bruine en gele tinten, gemaakt door ene François Maes uit Jette. Het glasraam toont een vrouw in een appelgaard die tussen de bloemen lijkt te wachten tot ze kan oogsten van de bijenkorf (la ruche) waar de bijtjes omheen zoemen.

Helaas hangen er twee tv-schermen naast het glasraam (al stond de klank af). Dat is het enige minpunt, naast het gebrek aan alcohol. La Ruche lijkt zo wat op café Greenwich toen dat nog een volkscafé was waar gepraat werd en koffiegedronken.

Het salon is wel hoofdzakelijk een mannenaffaire, maar dat hoeft de vrouwen niet tegen te houden. De uitbater heeft vooraan ter decoratie enkele koekendozen met Belgische royalty’s gezet, om aan te geven dat we hier wel degelijk in België zijn. Als het Zuidmarkt is, is het publiek ook gevarieerder. Van zeven tot twaalf kun je hier ontbijten, en van twaalf tot middernacht aan de tajine of couscous tegen democratische prijzen.

open: 7/7 van 7 > 0.00