Resto: Hopla Geiss

Het heeft Nicolas Scheidt niet veel tijd gekost – een luttele drie jaar – om zich te doen gelden als een van de nieuwe talenten in de Brusselse gastronomie. Na een omweg langs Londen – bij Jamie Oliver – en Parijs, nam de jonge Elzasser in Brussel het Café des Spores over, en bouwde hij een reputatie op met La Buvette, een oude paardenslagerij die hij transformeerde tot een piepklein bistronomisch restaurant.

De bescheiden en geniale Scheidt beheerst de geheimen van de postcrisiskeuken. Dat bewijst hij opnieuw met Hopla Geiss, waarmee hij een hulde wil brengen aan zijn wortels en de keuken van de Elzas, die volgens hem het beste uit de Franse en Duitse kookkunst in zich houdt.

Toen wij er, snel na de opening, over de vloer kwamen, pakte de plek – iets tussen de typische, met hout beklede Winstub en een bistro met een hoek af – ons helemaal in. De specialiteit? De tartes flambées, de beroemde flammekuechen, uit het noorden van de Elzas. Voor ze gecommercialiseerd werden in de dorpskroegen van de jaren 1960, dienden de dunne, krokante broodkoeken oorspronkelijk om de temperatuur van broodovens te testen.

Aan de versie die Hopla Geiss voorstelt, is niet te weerstaan: een precieze gaartijd, een krokante textuur en de gebruikelijke garnituur. Wij kregen een exemplaar voorgeschoteld met spekjes, verse kaas en uien (€10). De koek arriveert voorgesneden en deel je onder vrienden. Daarop kozen we voor zes escargots à l'alsacienne (€9) die ruim de moeite waard waren, vergezeld van een saus die eerder inzet op dragon dan op look, met een verfijndere smaak tot gevolg.

Afsluiten deden we met een karaktervolle compositie van zalm, appel, dille en mierikswortel (€15 als hoofdgerecht), waarin dat laatste ingrediënt, zeker niet het makkelijkst combineerbare, kon schitteren. Vermengd met room, bleek de witte wortel perfect in balans met de gerookte vis.

Alsembergsesteenweg 105, Sint-Gillis. 02-544.14.22
do > zo, 19 > 22.00