Essentiële interculturele dialoog

Na een uitgebreide tournee in alle hoeken van de wereld doet de voorstelling Pichet Klunchun and myself van Jérôme Bel opnieuw Brussel aan. Zeven jaar na de eerste opvoering won de interculturele dialoog tussen het enfant terrible van de hedendaagse westerse dans en de traditionele Thaise danser Pichet Klunchun aan diepgang.

Pichet Klunchun and myselfmaakt deel uit van een reeks solo's en duetten waarin Bel aan de hand van de autobiografie van een danser op een persoonlijke manier in de geschiedenis van de hedendaagse dans duikt. De voorstelling werd voor het eerst in Bangkok gespeeld, in december 2004. Toen heette ze nog Made in Thailand. Onder die naam was ze ook in mei 2005 op het Kunstenfestivaldesarts te zien. "Het was eigenlijk een eenmalig project," zegt Bel. "Voor het Bangkok Fringe Festival zetten we destijds een spontane ontmoeting tussen Klunchun en mezelf op. Haast improviserend - we kenden elkaar nauwelijks - vergeleken we onze achtergronden en danstechnieken. Nadien zouden we het voor bekeken houden. Maar Frie Leysen, de toenmalige directrice van het Kunstenfestivaldesarts, zat destijds in het publiek. Na lang aandringen ontmoetten we elkaar een tweede maal op het podium, in Brussel. Toen had het publiek behoorlijk wat commentaar, zowel positief als negatief. Toegegeven: de titel Made in Thailand hield nog een waardeoordeel in. Dat is met Pichet Klunchun and myself niet het geval."

Pichet Klunchun and myselfgroeide uit tot een succesverhaal. Bel en Klunchun speelden meer dan 200 keer overal ter wereld, van Europa tot Los Angeles, Melbourne, Singapore, Teheran en Tunis. De reacties van het publiek verschilden per werelddeel. Bel: "We hebben het over gebruiken, tradities en gewoontes. Uiteraard zijn die overal ter wereld anders. Dingen die het publiek ergens amusant vindt, worden elders op minachting onthaald. Zo grap ik dat de naam 'Pichet' in mijn eigen taal, het Frans, een synoniem voor een karafje wijn is. In Azië konden ze daar bijvoorbeeld niet mee lachen. Ook bekritiseer ik - op een zachte manier - bijvoorbeeld het statuut van het huwelijk. Dat werd in Noord-Afrika op gejoel onthaald."

De autobiografische, erg intieme, revelerende en essentiële voorstelling staat dus voor een 'spontane' ontmoeting tussen Bel en Klunchun. Beurtelings vertellen ze wie ze zijn, hoe ze dansen en welke gebruiken ze er in hun land op na houden. Veranderde de performance na zes jaar intensief toeren? Bel: "We gaan meer in de diepte. Zo proberen we een ruimere context aan te raken, voorbij de anekdotiek. Tegelijkertijd transformeerde het werk van een vlotte ontmoeting in een echte theatervoorstelling. Bijgevolg moeten we onszelf acteren, incluis de nieuwsgierigheid en spontaniteit."

wanneer: 10 > 12/3/2011 om 20.30
tickets: €12/16