Eye on Palestine belicht Palestijnse kwestie én culturele rijkdom

Op het vlak van film staan Palestijnen hun mannetje. De filmrijkdom komt aan bod tijdens het festival Eye on Palestine in de KVS en in de Pianofabriek.

Ook los van grote namen en festival-favorieten als Elia Suleiman (Intervention Divine), Hany Abu-Assad (het voor een Oscar genomineerde Omar) of Annemarie Jacir (Salt of this Sea) filmen de Palestijnen er duchtig op los. Omdat er zo gruwelijk veel te vertellen valt en zoveel recht te zetten is? In elk geval is er genoeg materiaal voor een festival.

Masereelfonds, Menarg, KVS, Pianofabriek, Vrede (vzw) en Victoria Deluxe organiseren samen Eye on Palestine. Dat wil een platform zijn voor kunstenaars die hún kijk geven op de Palestijnse werkelijkheid.

Vreemde optocht
Aanvankelijk was het een filmfestival, vandaag is het opengetrokken naar andere kunsten. Een van de expo’s in de KVS bestaat uit een video-installatie van Mirna Bamieh. Het basismateriaal voor This Mined Land of Ours bestaat uit online filmpjes gemaakt met mobiele telefoons tijdens de herdenking van Nakba, de verdrijving van de Palestijnen in 1948. Op 15 mei 2011 probeerden Palestijnen uit Syrië de grens met Israël over te steken op de bezette Golan Hoogvlakte. Bamieh wiste beeld per beeld het landschap uit zodat alleen een vreemdsoortige optocht overblijft.

Concerten geven Toot Ard (berg-reggae) en AlefBa, een gelegenheidsensemble met onder andere Fabrizio Cassol op sax en Mustafa Saïd op oud.

De centrale as blijft het uitgebreid filmprogramma. Heiny Srour komt Laila and the Wolves inleiden, haar dertig jaar oude, visueel en inhoudelijk sterke film over de rol en de moeilijke positie van de Palestijnse en Libanese vrouw.

Ook de Amerikaan David Koff komt werk inleiden dat met de jaren alleen maar aan kracht en betekenis gewonnen heeft. In 1981, lang voor de eerste intifada, ging hij in de documentaire Occupied Palestine dieper in op de dagelijkse rottigheid en de wortels van het conflict tussen de staat Israël en de Palestijnen. Zowel zionisme als hardnekkig verzet worden van nabij bestudeerd.

Uiteraard wordt er ook recenter werk vertoond. Zoals Infriltrators, een documentaire waarin Khaled Jarrar groepen en individuen filmt die op alle mogelijke (en soms onmogelijke) manieren voorbij de schandelijke muur willen geraken waarmee Israël zich op de Westelijke Jordaanoever afschermt. Eén droef voordeel heeft Eye on Palestine, je weet na de voorstelling waarover gepraat.