Zinneke Parade | Thomas Kayaert

BRUZZ telt af naar de Zinneke Parade met portretten van opmerkelijke deelnemers. Vandaag: Thomas Kayaert. Voor alles een eerste keer, en dus ook voor de Zinneke Parade. Thomas smijt zich dit weekend voor de eerste keer in de parade. Hoe begin je daar als jonge Brusselaar aan?

“Ik weet nog heel goed hoe ik in 2000 met mijn ouders ging kijken naar de parade. Er was toen een monstergroot wit Zinneke, dat beeld is me altijd bijgebleven.” Het mag dan de eerste keer zijn dat hij meewerkt aan de parade, maar als rasechte Brusselaar is het natuurlijk niet nieuw voor Thomas. Hij is nog maar 26 en woont al zijn hele leven in Brussel. Hij is echt opgegroeid met de Zinneke Parade. Kent hij nog een Brussel zonder Zinneke? “De parade bestaat al heel mijn leven. Ik ging als achtjarig ketje naar de eerste parade kijken en heb ze sindsdien allemaal gezien. Anderzijds is de parade maar om de twee jaar, dus om nu te zeggen dat Brussel niet zonder de Zinneke Parade kan, is misschien ook weer te kort door de bocht. Maar natuurlijk is het in die tien edities uitgegroeid tot iets belangrijk voor de stad”

Voor Thomas is het de eerste keer, maar zijn familie doet al langer mee aan de parade. “Mijn ouders werken al een aantal edities mee. Ik heb ook drie broers: De ene zit in een Zinnode en de tweede helpt mee als vrijwilliger, maar eentje wil dat absoluut niet. Die wil de parade helemaal kunnen zien. Ook dat is voor mij de schoonheid ervan. Je kan gewoon gaan kijken en toch deel uitmaken van het spektakel.”

Liefde voor theater

Zelf koos hij voor de parade door zijn liefde voor het theater. “Ik sta heel graag op de planken. Toevallig ken ik ook de regisseur van onze Zinnode ‘Bru(i)tal’, dus ik wist op voorhand al wel een beetje waar ik aan toe was.” Toch is Zinneke voor hem geen theatervoorstelling. “Natuurlijk zitten er theaterelementen in, maar er is ook dans, folklore, circus…. Je hebt dan ook heel veel mensen die niets met toneel hebben. Dat is er juist het leuke aan. Je ziet mensen uit compleet verschillende achtergronden samen komen om er één groot Brussels spektakel van te maken (…) Ik zit ook in de scouts, en daar slagen ze er veel minder in om die verschillende culturen te laten samenwerken. Waarschijnlijk omdat de Zinneke Parade maar om de twee jaar plaatsvindt en iedereen daar meer naartoe leeft.

Die eerste keer ziet Thomas dus duidelijk zitten. Begint het dan nu al niet een beetje te kriebelen voor de volgende editie? “Oei neen, daar kan ik nu toch nog niets over zeggen. Dat is zoals in het theater. Eerst moet het doek over de vorige voorstelling vallen, en dan pas kan je met een frisse kop aan de volgende beginnen.”