Erich Lessing versus de nieuwe garde

Magnum-fotograaf Erich Lessing fotografeerde bijna 55 jaar geleden de gruwel van de Hongaarse revolutie in de straten van Boedapest. De beklijvende foto’s zijn nu in BELvue te zien samen met werk van hedendaagse Oost-Europese fotografen: heden en verleden in dialoog met elkaar.

Erich Lessing (Oostenrijk, 1923) behoort al twee jaar tot het kruim van de fotojournalistiek wanneer hij in 1956 in de straten van Boedapest de Hongaarse opstand fotografeert. We zien de euforie van de Hongaren die fier zwaaien met vlaggen waarvan de communistische symbolen, hamer en sikkel, zijn uitgesneden. Lessing is er ook bij wanneer Russische tanks Boedapest binnentrekken. De revolutionairen zijn geen partij voor de tanks en binnen afzienbare tijd liggen de straten vol met lijken en is het gedaan met de revolutie. De foto's zijn hard en krachtig, en een uniek tijdsdocument maar voor Lessing is dat niet genoeg. Teleurgesteld over de geringe impact van zijn beelden keert hij de fotojournalistiek de rug toe. Wat voor zin heeft het nog om je in het strijdgewoel te begeven als de foto's enkel een illustratie zijn en de geschiedenis niet wezenlijk veranderen? Vanaf dan concentreert hij zich op de wereld van de beslissingnemers en fotografeert hij wereldleiders op grote internationale conferenties, nog later op de wereld van de kunst.

BELvue toont ook eerder werk van Lessing. Staalarbeiders, mijnwerkers, arbeiders uit een machinefabriek of werknemers van een collectieve boerderij portretteert hij tijdens de assemblage van een auto, een productievergadering of de schafttijd met dikke sneden brood.

Maar het zijn de fotografische bijdragen van de hedendaagse kunstenaars die de tentoonstelling naar een hoger niveau tillen. De latere generaties tonen een vaak nihilistische kijk op hun Oost-Europa. De euforie die we nog terugvinden in het vroege werk van Lessing is bij de fotografen van nu ver te zoeken. De Slovaak Martin Kollár springt in het oog. Hij documenteert een natie waar socialisme evolueert naar kapitalisme. Zijn snapshots flirten met het absurde: ze zijn grappig maar toch vertellend. De Poolse Elzbieta Jablonska fotografeert huisvrouwen, vanaf de rug gezien, terwijl ze afwassen of andere klusjes opknappen. De anonieme, wat ironische portretten stellen de positie van de vrouw in vraag. De hedendaagse garde benadert de wereld artistiek en maatschappijkritisch. Hun werk leidt misschien ook niet tot grote veranderingen maar is alleszins machtig genoeg om je aan het denken te zetten.

wanneer: > 30/01/2011, di > vr 10 > 17.00, weekends 10 > 18.00
tickets: gratis
waar: Belvue Museum, Paleizenplein 7
info: 070 22 04 92