Waiting & watching, over tikkende klokken

De tentoonstelling Waiting and watching, die momenteel in de Beursschouwburg loopt en werd georganiseerd in samenwerking met het Vlaams-Nederlands Huis deBuren, toont werk van vier Zuid-Afrikaanse, vrouwelijke fotografen. Hoewel de fotografen een verschillende stijl hanteren, gaat het toch voornamelijk om documentair werk.

De meest strakke benadering heeft Lindsay Callaghan, die een reeks wijdt aan straatverkopers. Ze legt hen op droge, haast conceptuele wijze vast zonder veel franjes. Callaghan hanteert een strakke formule waarbij de verkoper frontaal wordt afgebeeld naast zijn koopwaar.

Sarah Schäfer staat dan weer stil bij een oude horlogemaker die in een winkel werkt vol klokken. De aandacht gaat veeleer uit naar de winkel en de vele attributen dan naar de horlogemaker zelf. Van zijn gevoelsleven of psychologie komen we niet veel te weten.

Dat is wel het geval bij de protagonist in het werk van Sophie Smith. Zij volgde een oude zwerver met dreadlocks, Rooiland, die teruggetrokken leeft in de natuur. Uit de foto's blijkt duidelijk hoe Rooiland zijn eigen boontjes wel kan doppen.

Heel anders qua sfeer is het werk van Demelza Bush. Zij fotografeerde een 79-jarige, gepensioneerde gevangenisbewaker en geeft de oude man in zijn dagelijkse routine weer. Zo zien we hem zijn boterham smeren, koken of zich scheren. Maar toch wordt het werk nooit banaal. Het kleurgebruik is hier - zeker in tegenstelling tot de felle kleuren van Smith - gedempt, wat perfect overeenkomt met de gemoedstoestand van de oude man. Het is een ingetogen en aandoenlijke reeks die perfect de leefwereld van een bejaarde weet te vatten. Uit het werk spreekt dan ook een gevoel van eenzaamheid en berusting. Bush hanteert geen neutrale, conceptuele benadering zoals Callaghan, maar kiest voor een menselijke blik. Hoewel het werk van de vier de moeite loont, is het toch vooral dat van Bush dat de meest beklijvende indruk nalaat.

> 27/5, wo > vr 13.00 > 18.00
gratis