'Clan'-makers stellen 'Beau séjour' voor in Bozar

Tv-series zijn het nieuwe goud. Zelfs een kunsttempel als Bozar zet er zonder te verpinken op in met Are You Series? Een van de toppers op het evenement is Beau Séjour, de nieuwe dramareeks van Brusselaars Nathalie Basteyns en Kaat Beels.

Kaat Beels en Nathalie Basteyns scoorden al met de tv-reeks Clan. En het Brusselse koppel zit niet stil: de serie Tabula rasa komt eraan en binnenkort beginnen ze aan de opnamen van hun langspeelfilm Façades. Maar eerst is er Beau Séjour, hun nieuwe VRT-serie waarvan Are You Series? de eerste twee afleveringen toont.

Een première is altijd bang afwachten. Of zijn jullie er gerust op? Beau Séjour won al de publieksprijs op Séries Mania in Parijs en wordt de eerste Vlaamse reeks ooit op Arte.
NATHALIE BASTEYNS: De reacties waren tot nu toe heel positief. Maar in eigen land is men altijd dat tikje kritischer, niet? Ook veel vrienden en familie komen kijken, dus het blijft spannend.

Tv-series zijn een terugkeer naar een format dat ooit populair was in de bioscoop. Maar tv kijk je thuis, in beperkte kring. Leuk dat een initiatief als Are You Series? die gewoonte verandert door mensen opnieuw samen te laten kijken.

KAAT BEELS: Ik heb een dubbel gevoel. Beau Séjour is voor tv gemaakt. De aanpak was heel filmisch, maar de serie is afgewerkt voor tv. Als de reeks dan niet die hoge technische cinemakwaliteit heeft, ben je niet echt op je gemak bij een vertoning op een groot scherm. Daartegenover staat wel die gezamenlijke kijkervaring. Reacties kunnen aanstekelijk werken. En het is leuk om ze te zien. Tv blijft anders toch eerder anoniem.

Noem jullie eigen favoriete tv-series eens op.
BASTEYNS: Six feet under. Dat is emotie: lachen en huilen. De reeks is ook knap geschreven. Over de HBO-miniserie The night of zijn we ook allebei enthousiast. Ik betrap me er sowieso op dat ik meer naar series dan naar films kijk. Het werkt zo verslavend. Je begint met één aflevering en uiteindelijk ga je aan het bingen.

BEELS: Een van mijn favorieten is Mad men. Ik vind het geruststellend dat dit soort series nog gemaakt wordt in de VS. Het is een land waarvan je denkt dat er vooral commercieel gescoord moet worden. Toch is er plaats voor een reeks als Mad men, waarin belang wordt gehecht aan poëzie en schoonheid. En het blijft me verbazen hoe je bij een serie een personage bijna als een vriend leert kennen. Je wilt er echt het wel en wee van volgen.

Jullie stippen allebei een Amerikaanse serie aan. Maar ook Europa scoort met ambitieuze en originele tv-series. Is er een verschil qua invulling?
BEELS: De Scandinavische reeksen hebben een heel eigen stempel. Ik vind het moeilijk om over Europese series te spreken, omdat we hier toch vooral Scandinavische en Britse reeksen te zien krijgen. In Vlaanderen zijn we goed bezig, maar we hebben lang niet dezelfde middelen. De Scandinaviërs investeren veel meer in scenario's. Om continuïteit te krijgen, moet er meer in het ontwikkelen van goede scenario's worden geïnvesteerd.

Vindt het tv-format zichzelf sneller opnieuw uit dan de bioscoopfilm?
BASTEYNS: Een film financieren is een proces van langere adem. Televisiezenders kunnen daarentegen heel snel beslissen en vervolgens kan het scenario op korte tijd ontwikkeld worden. Je voelt ook bij scenaristen dat ze het leuk vinden om de complexiteit van een reeks te plotten.

De cliffhanger lijkt heel belangrijk. De kijker moet verlangen naar de volgende aflevering.
BEELS: Alle eer aan onze scenaristen, die ook het concept hebben bedacht: Bert Van Dael, Sanne Nuyens en Benjamin Sprengers. Uiteraard zijn die cliffhangers elementen om de mensen aan je serie te binden. Net zoals de scenaristen spelen wij daar ook heel sterk op in. Je wilt toch iets als een climax, een opbouw die je uitnodigt om verder te kijken. Cliffhangers wakkeren mee de verslaving aan.

Beau Séjour wordt verkocht als een rauwe whodunit met een surreële twist en een Limburgs hotel als setting. Een vermoord meisje moet haar eigen moordzaak oplossen. Sunset Boulevard meets Twin Peaks?
BASTEYNS & BEELS: Oh, ja!

BEELS: Sunset Boulevard is een van mijn lievelingsfilms. Aan Twin Peaks heb ik zelf nooit gedacht, maar bij de uitwerking hebben we het er veel over gehad. Onze opzet is onmogelijk en om het geloofwaardig te brengen moesten we een glijmiddel vinden. Een gesloten gemeenschap zoals in Twin Peaks is dan een troef, net als de locatie van een hotel in Limburg. Het helpt als je niet de Nieuwstraat of de Hema herkent.

> Beau Séjour. 12/12, 20:00, Bozar, Brussel