DVD: Mr. Nobody

Jaco Van Dormael werkte als een compulsieve monomaan jaren en jaren aan Mr. Nobody, de duurste en meest ambitieuze Belgische film ooit, en vervolgens werd de film, zeker in Frankrijk, met de grond gelijkgemaakt. Maar laten we ons niet blindstaren op de nachtmerrie, Mr. Nobody is een droom van een film.

Je kunt kijken naar wat Mr. Nobody allemaal niet is. De beste film aller tijden. Hét antwoord op de vraag naar de zin van het bestaan. Een kookprogramma - tenzij we Van Dormaels demonstratie van het koken van een eitje meetellen. Maar dat is belachelijk: Mr. Nobody is oneindig veel dingen niet. Je kunt kijken naar wat Mr. Nobody allemaal wél is. Dat is minder dan oneindig veel maar toch nog altijd erg veel. Wij zagen een toekomstvisioen, de feilbaarheid van het geheugen, een grappige illustratie van de chaostheorie, een speels beproeven van de wetten van tijd en ruimte, de huiver tegenover de oneindigheid en het grootste mysterie van allemaal: de liefde. Wat zagen we nog? Een kleine jongen op het perron van een station dat Paul Delvaux zou kunnen hebben geïnspireerd. Mama staat op het punt papa voorgoed te verlaten en de jongen weet niet of hij moet blijven of meegaan. Mama of papa? Het meisje in de rode, de gele of de blauwe jurk? Een carrière als briljante wetenschapper die de mysteries van het universum ontrafelt of de familieman die de vrouw van zijn leven probeert gelukkig te maken? Het is, als naar gewoonte, weer geen keuze. Wat zagen we nog? Fabelachtige decors, acteurs - zoals de fenomenale Sarah Polley (My life without me), Diane Kruger (Inglourious basterds) en Jared Leto (Requiem for a dream) -, honderd soorten behangpapier, de reis van een regendruppel. Een stad wordt opgerold als was het de speelgoedmat van een kind. Niets is echt, alles is mogelijk. Helikopters halen de oceaan in blokken weg. En dan hebben we het nog niet gehad over wat we allemaal gehoord (de soundtrack is om van te smullen) en gevoeld hebben. Op Van Dormaels trein der verbeelding stappen is jezelf vertroetelen.