Film: Het monster van Parijs

'Het monster van Parijs' speelt niet in de Champions League van de computeranimatie, maar de Frans-Belgische coproductie heeft genoeg troeven om gezinnen een leuke namiddag te bezorgen.

Aan het hoofd van de deels in Koekelberg geanimeerde film stond Bibo Bergeron. Deze Fransman maakte carrière in Hollywood met The road to El Dorado en Shark tale. Het monster van Parijs heeft onmiskenbaar charme, maar hier en daar had er nog wat aan het scenario geschaafd moeten worden. De plot kon strakker.

De aandacht wordt over te veel personages verdeeld. Regelmatig neemt één halfbakken grap een seconde of tien in beslag. De Amerikanen slagen er veel beter in dergelijke grappen in het geheel te verwerken zonder de vaart te belemmeren. Gelukkig zijn er kleurrijke personages en is het Parijs van 1910 een droom van een decor. Een machtswellustige, verwaande prefect probeert de aandacht van de overstromingen af te leiden door jacht te maken op het monster van Parijs. Dat monster is echter geen monster, maar een zachtaardige en bijzonder muzikale vlo die na een verkeerd gelopen experiment een dikke twee meter groot geworden is. Hij geniet de bescherming van Lucille, zangeres in een cabaret. Hun liedjes (in de originele versie van Vanessa Paradis en -M-) zijn mooi en aanstekelijk.

zalen: Aventure, Kinepolis, UGC De Brouckère, UGC Gulden Vlies