Film: Les Hommes Libres

Een actiescène die je omverblaast of spanning die zo ten top gedreven wordt dat je nauwelijks verder durft te kijken. Wat meer entertainment had van Les hommes libres een bijzondere film kunnen maken in plaats van een goede, maar bescheiden film die je om bijkomstige redenen bijblijft.

Je leert dat er in het door de Duitsers bezette Parijs van 1942 heel wat Algerijnen rondliepen. Zij werden noch als Fransen noch als vreemdelingen beschouwd. Sommigen raakten zowaar - Frankrijk was ten slotte de kolonisator - betrokken bij het Franse verzet.

Een even boeiende bladzijde geschiedenis is de rol van de moskee van Parijs. De emblematische leider Si Kaddour Ben Ghabrit werd enerzijds gedwongen te collaboreren maar was anderzijds een sluwe vos die zich daar niet zomaar bij neerlegde. De weinig bekende feiten zijn verwerkt in een soort van spionageverhaal.

De Algerijnse immigrant Younes wil niets te maken hebben met een oorlog die de zijne niet is. Maar de geschiedenis haalt hem in. De politie betrapt hem op een clandestien handeltje en verplicht hem om de moskee te bespieden. Hij raakt echter bevriend met de Joodse zanger Salim en belandt zo in het verzet.

Tahar Rahim (Younes) laat zien dat zijn ijzersterke vertolking in Un prophète geen toevalstreffer was en dat hij niet noodzakelijk veel dialoog nodig heeft. Michael Lonsdale (Ghabrit) gaat verder op het elan van Des hommes et des dieux. Ook de muziek blijft hangen.

zalen: UGC Gulden Vlies