Film: Les petits mouchoirs

Wat een eikels zijn we soms toch! Met de vrienden zoals ieder jaar op vakantie naar zee vertrekken terwijl een voltijds lid van de bende in een ziekenhuis voor zijn leven vecht, pochen met je geld maar gruwelijk overspannen en homofoob zijn, de groep deelgenoot maken van elke minuscule beweging in je stukgelopen relatie: dat doe je toch niet?

En als je het wel doet, dan is er Guillaume Canet om je met de vinger te wijzen. De acteur (The beach, Joyeux Noël) en regisseur (Ne les dis à personne) benadrukt hoe persoonlijke deze film wel is en heeft het wellicht niet zo bedoeld, maar zijn kijk op vriendschap en het gedrag van dertigers van nu is moraliserend.

Zijn wat glibberige praatfilm omringt je minstens een halfuur te lang met personages die veel minder interessant zijn dan ze zelf denken. De sentimentele finale verkwanselt het krediet dat werd opgebouwd.

Interessanter is dat een handvol geslaagde scènes onze kleine kanten en onzekerheden uitvergroot. De acteurs doen het goed. Al vraag ik me wel af of het zo'n goed idee was om mevrouw Canet te laten meespelen: Marion Cotillard is zo goed dat ze de anderen overschaduwt. Het herinnert je er ook aan om geen genoegen te nemen met middelmatigheid.

info: FR, 2010, 145 min
waar: Kinepolis, UGC De Brouckère/Gulden Vlies
regisseur: Guilaume Canet
cast: François Cluzet, Marion Cottilard, Benoît Magimel