Film: No home movie

“Mijn moeder staat in het centrum van mijn oeuvre,” onthult Akerman in I don’t belong anywhere, de gloednieuwe docu over haar werk. In het serene videoportret No home movie kijkt de avant-gardecineaste, geduldig als altijd, naar haar almaar zieker wordende moeder in haar Brusselse appartement.

Af en toe krijg je koppig aangehouden beelden van landschappen in Israël, maar de focus ligt op Akermans moeder thuis. Soms zijn de beelden onbeschroomd intiem, zoals wanneer ze samen skypen. Of knipogend en onthullend, zoals wanneer er aan de keukentafel gepraat wordt over aardappelschillen of Natalia’s verleden als Joodse vluchtelinge.

Wat je krijgt is een bijzonder intiem essay over afscheid, diepgaande moederliefde, ongemak en innerlijke onrust (vooral dan van Akermans kant), en het verlies van je thuis. Zoals je van de cineaste mag verwachten, houdt ze het formeel uitdagend. In die zin sluit deze kroniek perfect aan bij haar vorige ‘claustrofobische’ appartementsfilms, van News from home tot Jeanne Dielman. Maar zo direct en persoonlijk als in No home movie was Akerman nog nooit.

zalen: Flagey