I wish I knew

I wish I knew is een opdrachtfilm naar aanleiding van de wereldtentoonstelling in Sjanghai, maar verbind daar geen conclusies aan voor u het werk ook echt gezien hebt. Jia Zhang-ke heeft geen promofilmpje gemaakt.

De regisseur van Unknown pleasures en The world is een van de beste chroniqueurs van onze tijd en slaagt erin om Sjanghai op twee uur tijd kilometers dichterbij te brengen.

De hoofdbrok bestaat uit getuigenissen over vroeger van een waaier aan bekende en onbekende mensen die heel filmisch in beeld gebracht worden. Via hun herinneringen, anekdotes, liedjes en persoonlijke familiedrama's, sijpelt de bewogen geschiedenis van de havenstad door.

We blijven het een schitterende vorm van geschiedschrijving vinden. Een ander zou daarmee tevreden zijn. Jia Zhang-ke gaat een stap verder. De interludia waarbij hij actrice Zhao Tao volgt terwijl ze door Sjanghai doolt, voegen weinig toe.

Dat kan niet gezegd worden van de spookachtige, erg sterke beelden van het Sjanghai van nu met de vele werven en nieuwerwetse wolkenkrabbers, noch van de resem fragmenten uit films als Days of being wild van Wong Kar-wai, Flowers of Shanghai van Hou Hsiao-hsien of parels uit het verre verleden. Die zijn erg knap in de film gemonteerd en zorgen er samen met de muziek voor dat je geboeid blijft kijken en luisteren naar de volgende getuige.

cinema: Flagey, Elsene