'Ich bin dein Mensch': help, mijn man is artificieel intelligent!

Stel je voor, een man die proper en hoffelijk is, dezelfde interesses heeft als jij, uitblinkt in bed en alleen tot doel heeft je te behagen. Zou je er dan bij nemen dat hij een humanoïde is? Maria Schrader onderzoekt het in een sf-romcom.

Vandaag is het nog 'wat als?', maar hoelang blijft dat nog zo? Wat als je dat lief van jou dat zijn sokken laat slingeren, te veel gamet en al eens flirt met een ander, kan inruilen voor een knapper model dat nooit moppert en nooit sokken laat slingeren, tenzij hij zou weten dat je rondslingerende sokken gezellig vindt? Haal je hem in huis? Ook als het een door de algoritmes perfect op jouw intellectuele, emotionele en seksuele behoeftes afgestemde robot is? Lichtvoetig maar met interesse besnuffelt Maria Schrader in een romantische komedie de vraag of een humanoïde de ideale man is.

De Duitse regisseuse en scenariste beleeft hoogdagen. Ze won een Emmy voor haar regie van de Netflix-hit Unorthodox en werkt op dit moment voor het productiehuis van Brad Pitt een film met Carey Mulligan en Zoe Kazan af over de journalisten van The New York Times die filmmogol Harvey Weinstein ontmaskerden als seksueel roofdier.

In Ich bin dein Mensch laat Alma zich overhalen tot een experiment. Een kleine maand lang zal de alleenstaande, zelfbewuste antropologe een echtgenoot uittesten die niet van vlees en bloed is. Tom is een op haar noden afgestemde, artificieel intelligente robot die nauwelijks te onderscheiden valt van een mens. Het is een leuke rol voor Dan Stevens, de Britse knapperd uit de series Downton abbey en Legion.

Alma is sceptisch, maar Tom onvermoeibaar en niet uit zijn lood te slaan. In het begin wordt de humanoïde nog verraden door zijn woordenschat en sociale interactie, maar hij leert ongelofelijk snel bij en past zich onvermoeibaar aan de eisen, grillen en tegenstrijdigheden van 'zijn mens' aan.
In een opvallende scène beveelt een dronken Alma Tom om zijn broek uit te doen zodat ze eindelijk eens kan zien welke wonderpenis de algoritmes voor haar voorzagen. De volgende ochtend schaamt ze zich dood voor haar dierlijke, ongecontroleerde gedrag – een uitschuiver die haar robot nooit zal maken.

Cinematografische hoogstandjes blijven uit, maar de film zit best goed in elkaar en de acteurs doen hun best om het sf-element te verkopen als normaal. De technovariatie op 'boy meets girl' en de vrouwelijke variant op 'AI-wezen moet man plezieren' (Ex machina, Metropolis, Her, Blade runner…) is ontspannend en zet je toch aan tot nadenken of napraten. Geen idee wat de algoritmes daarvan denken, deze recensent vindt het een ideale film voor een leuk, niet-veeleisend uitje in de stadsbioscopen, bij voorkeur met nabespreking op café.

ICH BIN DEIN MENSCH
DE, dir.: Maria Schrader, act.: Maren Eggert, Dan Stevens, Sandra Hüller