'Pater': Cavalier en Lindon filmen de politiek, het spel en elkaar

Hij verwachtte voor zijn experiment met de eigenzinnige cineast Alain Cavalier "un accueil très pointu, réservé au cinéma de recherche, entre détracteurs hurlants et aficionados à mort." Maar Pater kreeg in Cannes een minutenlange staande ovatie. Twee uur later ontmoeten we Lindon en Cavalier. We voelen ons als de wielerreporter die de winnaar van de zwaarste bergetappe in de Tour de France niet eens op adem laat komen.

Festivaldirecteur Thierry Frémaux had Pater aangekondigd als 'un film extrêmement singulier, extrêmement inventif. L'un des films les plus bizarres que vous verrez à Cannes cette année'. Het bleek niet gelogen. Een armoedige poging om Pater te omcirkelen.

Pater is een film van Alain Cavalier en Vincent Lindon. Deze laatste kennen we van zijn vertolkingen in La crise, Vendredi soir en Welcome. Alain Cavalier is een geval apart. In de jaren zestig werkt de regisseur met Alain Delon en Catherine Deneuve en kent hij succes met films als Mise à sac en La chamade om vervolgens acht jaar lang van de radar te verdwijnen.

Metamorfose
Bij zijn terugkeer legt hij zich toe op meer uitgepuurde, experimentele films. Na het meesterlijke Thérèse (1986) vindt Cavalier het tijd voor nog een metamorfose. Hij zweert fictie en acteurs af en legt zich met behulp van kleine digitale camera's toe op het filmen van zichzelf en mensen uit zijn omgeving.

Dat dat heel intieme en prikkelende cinema kan opleveren bewijst Irène (2009). In Pater filmen Cavalier en Lindon elkaar terwijl ze President en Premier spelen of willen spelen. Er ontstaat een kluwen van fictie en documentaire, van vals echt en echt vals. Speel het spel mee en de praatfilm is geen intellectualistisch navelstaren maar een onuitgegeven, dartele film boordevol kleine sprankels.

zalen: UGC Gulden Vlies