Pink Screens: Filmfestival zonder oogkleppen

Homoseksualiteit, transidentiteit en interseksualiteit zijn vaste prik op Pink Screens. Maar laat dat niemand afschrikken. Het bonte programma van de negende editie voorziet ook in kleurrijke beeldenstormen, hilarische komedies en het werk van een Zwitser die intiem was met R.W. Fassbinder

De Zwitser in kwestie heet Daniel Schmid en hij is een van de toonaangevende cineasten van de Neue Deutsche Welle. Hij acteerde in films van zijn vriend Rainer Werner Fassbinder zoals Händler der vier Jahreszeiten en Lili Marleen. Op zijn beurt acteerde het Duits filmgenie in de films van Schmid. De documentaire Daniel Schmid, le chat qui pense legt het allemaal mooi uit.

Met een programma rond Schmid speelt Cinematek de eerste week van november in op Pink Screens. Bekend is het excessieve melodrama La paloma met Ingrid Caven. De cultster schittert als dodelijk zieke nachtclubzangeres die een graaf huwt, aasterkt en vervolgens een relatie begint met de vriend van de graaf.

Pink Screens focust dit jaar ook op Barbara Hammer. Deze Amerikaanse pionier van queer cinema komt naar het Paleis voor Schone Kunsten voor een performance/lezing. Met archiefbeelden, kostuums en filmbeelden uit eigen werk, brengt ze een overzicht van veertig jaar leven en werk.

Spermadonor
Er staan veel films op de affiche die een breed publiek moeten kunnen bekoren. Hoe vergaat het een lesbisch koppel met kinderen die je bijna geen kinderen meer kan noemen? Die vraag beantwoordt Lisa Cholodenko in The kids are all right.

Een emancipatorisch pamflet is Cholodenko's film niet geworden. Alleen de titel komt in de buurt van een politiek statement. Op een ontwapenende, luchtige toon vertelt ze hoe de vijftienjarige Laser zijn achttienjarige zus Joni aanspoort om contact op te nemen met de spermadonor van hun mama's. Paul blijkt een toffe peer. De nieuwsgierigheid haalt het van de onwennigheid; de banden worden aangehaald. Zijn aanwezigheid stelt de relatie tussen de lesbische ouders extra op proef. Die relatie lijkt als twee druppels op die van heterokoppels in dezelfde situatie. Nic is broodwinner en controlefreak. Jules heeft haar carrière voor de kinderen opzijgeschoven en voelt zich niet steeds naar waarde geschat. De combinatie humor en melodrama werkt erg goed en gaat niet ten koste van enige diepgang.

Annette Bening en Julianne Moore schitteren in bijna elke film waaraan ze meewerken. Maar het zou bepaald niet all right zijn om niet te melden met hoeveel verrukkelijke naturel en elegantie ze het kissebissende koppel spelen.

Seks, tederheid en romantiek
Een aanrader is ook Kaboom van Gregg Araki, de Amerikaanse cultcineast vertelde ons dat hij de Facebook-generatie hun Nowhere of The doom generation wou gunnen en beter kunnen we zijn speelse, provocerende, kleurrijke ode aan jong, verward en geil zijn niet omschrijven.

Aan te stippen is ook Homme au bain van Christophe Honoré. Ik heb de film zelf nog niet gezien maar de synopsis belooft veel seks, tederheid en romantiek. Ex-pornoster François Sagat speelt een hoofdrol. Het is niet omdat Les Chansons d'amour of La belle personne geen massa's volk op de been brachten dat Honoré niet moet gerekend worden tot de boeiendste Franse regisseurs van het moment. Oogkleppen af en genieten maar.

wanneer: 21 > 30 oktober 2010
tickets: 3,5 / 5 euro (Pink Pass: 25 euro)
locaties: Cinema Nova, Cinematek, Paleis voor Schone Kunsten