Pink Screens: subversief en radicaal
Het Chileense 'Joven y Alocada' (Jong en Wild) gaat over een meisje met strenge gelovige ouders dat een seksueel getinte blog bijhoudt. Tijdens een gedwongen stage bij het lokale religieuze televisiestation begint Daniela een relatie met Teresa.
Keep the lights on schetst de destructieve, onwaarschijnlijke liefdesrelatie tussen twee mannen die elkaar via een sekslijn leerden kennen.
Dat het festival nog subversief, radicaal en militant durft te zijn, bewijst de presentatie van het werk van Fred Halsted in het PSK. Halsted was botanicus; tuinierde voor Vincent Price, had zakelijk succes met kwekerijen. Een softie dus? Eind jaren 1960 draait hij het autobiografische LA plays itself met hardcore pornoscènes die climaxen in rauwer dan rauw sadomasochisme en het eerste man-on-man fist fucking tafereel. Halsted vindt voldoende argumenten om New York te overtuigen dat het een experimentele avant-garde film is.
Uitlaatpijp
In de even radicale opvolger Sex garage zou een scène met de uitlaatpijp van een brommer zitten die zelfs Kenneth Anger zou doen blozen. LA plays itself en Sex garage worden amper vertoond maar behoren tot de collectie van het Museum of Modern Art (Moma). Met zijn films wou Halsted sadomasochisme en verwante perversies tonen zodat mensen er konden naar kijken, over nadenken, door geraakt worden of wat ze ook maar willen zolang het maar niet onbespreekbaar en geheim bleef.
Ondermeer de opkomst van de commerciële pornofilm verhinderden Halsted relevant te blijven. In 1989 pleegde hij zelfmoord. Hij had zich nooit over de dood van Joey Yale kunnen zetten, zijn fetisjacteur en voor de camera vaak misbruikte minnaar. Halsted-kenner William E. Jones zal de films in Bozar inleiden.
Cinéma Nova, Cinéma Aventure, Paleis Voor Schone Kunsten
www.pinkscreens.org
Lees meer over: Brussel-Stad , Film
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.