Quartier Lointain

Een op een dood spoor belande stripauteur, een familieman die de vijftig voorbij is, belandt bij toeval in zijn geboortedorp. Voor het graf van zijn te jong gestorven moeder verliest hij het bewustzijn en wordt wakker in het verleden, in het lichaam van zijn 14-jarige zelf.

Het blijkt geen droom en hij wil van zijn levenservaring en kennis van de toekomst profiteren om de loop der dingen te wijzigen. Dit keer zal hij het meisje van zijn dromen wél durven aan te spreken. De meeste energie steekt hij in een poging om te begrijpen waarom zijn vader op het punt staat weg te lopen. Kon hij die dramatische gebeurtenis maar voorkomen. Brusselaar Sam Garbarski (Irina Palm) verzon het verhaal niet zelf. Hij adapteert een stilaan klassieke striproman van Japanner Jirô Taniguchi. Terecht want het is een pareltje van eenvoud, subtiliteit en poëzie met tekeningen waarin schijnbaar niets gebeurt of gezegd wordt maar die de essentie van het moment vatten.

Garbarski transponeert het verhaal van Japan naar Frankrijk maar blijft de geest van het boek trouw. De film is mooi en sfeervol, de acteurs zijn goed. Garbarski benadert de intieme gevoelens van de personages met de nodige schroom. Hoedje af. Alleen begreep ik op enkele cruciale momenten van verstilling wel welk gevoel hij wou overbrengen, maar ik voelde het niet. Wat voor ingetogen moest doorgaan, kwam over als afstandelijk. Hopelijk ligt het aan mij en niet aan de film.