Jong volk dat zich niet laat neersteken door de slasher van dienst zonder eerst een uitgebreide kennis van het genre geëtaleerd te hebben? Horror meister Wes Craven en de sluwe scenarist Kevin Williamson schreven in 1996 filmgeschiedenis met Scream.

Ontelbare malen werd hun postmoderne horrorkomedie deels of volledig gekopieerd. Daar deden ze ook zelf aan mee. Met de stinker Scream 3 leek het doek definitief gevallen. Maar de tijd heelt vele wonden. Tien jaar later duikt Scream 4 op. De echte noch de filmwereld zijn dezelfde. In de horrorbusiness glijdt het uur van de torture porn (Saw en co) voorbij. Internet heeft een zeer grote plaats in ons leven ingenomen. Dat heeft het duo geïnspireerd.

Tegen de verwachtingen in mag Scream 4 er wezen. Craven en Williamson sneren met een grijns naar de nieuwste trends en sparen ook hun eigen reeks niet. Veteranen Neve Campbell, Courteney Cox en David Arquette zijn van de partij en met hen slaan we met grote ogen de nieuwe generatie horrorliefhebbers gade. Ze zijn zeer goed op de hoogte maar o zo exhibitionistisch en op zoek naar roem. In de finale ligt het accent als vanouds op de ontmaskering van Ghostface. Hij of zij onderschat deze keer dat het origineel altijd beter is dan de kopie. De vraag is hoe lang de pret dit keer zal blijven duren. Delen 5 en 6 zouden op komst zijn.



Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Film

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni