Avishai Cohen: ‘Creëren door constante interactie’

Avishai Cohen begon zijn muzikale carrière als straatmuzikant in New York, maar bracht het tot de felbegeerde bassist van Alicia Keys, Herbie Hancock en Chick Corea. Daarnaast bouwde de Israëliër een succesvolle solocarrière uit. Op zijn laatste cd, Seven seas, vermengt hij meesterlijk zijn Joodse roots met zijn liefde voor pure jazz.

Avishai Cohen: "Titles are a real drag for me. Ik had er voor mijn part evengoed X2 of Y op kunnen plakken. Maar we zitten nu eenmaal met een systeem waarbij echte titels beter verkopen. Seven seas bood zich eigenlijk snel aan. Het klinkt heel mooi en zeven is inderdaad een inspirerend getal. Denk maar aan de zeven zeeën en het voortdurende reizen van muzikanten. Er is ook het beeld van de diepe, blauwe zee waarbij iedereen automatisch gaat fantaseren."

Er is een duidelijke connectie met je vorige cd, Aurora, waarop de zang centraal stond, maar tegelijkertijd horen we een terugkeer naar de pure instrumentale jazz.

AVISHAI COHEN: Het is een natuurlijke evolutie. Aurora was een pauzemoment, weg van het traditionele trio. Ik wilde bewust de aandacht vestigen op de tekst en de zang. Het was bovendien een speciaal project, in die zin dat er voor de opnames geen groep bestond. Die is ontstaan naar aanleiding van de cd. Vervolgens gingen we twee jaar op tournee, met Seven seas als resultaat. De zang is er nu nog steeds maar in veel mindere mate. Dat we opnieuw meer pure jazz spelen, komt doordat de nieuwe nummers ontstaan zijn door samen te toeren. Dat is de meest normale gang van zaken in jazz: creëren door constante interactie. Met Seven seas vond ik de balans waar ik naar zocht in Aurora. Zo is elke cd een voorbereiding op de volgende.

Je vorige cd was je eerste opname voor Blue Note. Hoe belangrijk was die overstap?

COHEN:Het is zeker een buitengewone kans om onderdak te vinden bij zo'n label. Maar om eerlijk te zijn, moet ik het eveneens relativeren, want ik kwam er terecht net toen de verkoop van cd's in het algemeen in dalende lijn begon te gaan. Platenfirma's hebben niet meer zoveel macht als vroeger. Internet heeft hen de das omgedaan. Ze waren er niet klaar voor. Ondertussen proberen ze de situatie wat bij te sturen. Zeker even belangrijk was jaren geleden de oprichting van Razdaz Recordz door mijn manager - met mij als uithangbord. Vanaf dat moment begon ik echt platen te verkopen. Bij Blue Note merkten ze dat op en zo kwamen ze bij ons aankloppen. We konden dus onze eigen voorwaarden stellen.

Vooral ook omdat je twee hits had op de Israëlische radio.

COHEN:En natuurlijk waren er mensen die mij daarom gingen haten. Pure jaloezie. Als een jazzmuzikant vertelt dat hij onbekend wil blijven en zegt dat zijn muziek niet populair mag zijn, liegt hij. Grote kans dat het dan ook nog een slechte muzikant is. Iedereen wil dat zijn muziek gehoord wordt. Toen ik die hits had, gaf dat een enorme kick. Yes, I won! Vooral omdat die songs ook aansloten bij mijn jazzwereld. Maar het blijft allemaal gewoon muziek, dat besef ik ook.

Wat is de belangrijkste les die je onthouden hebt van je jaren bij Chick Corea?

COHEN:Hij zei ooit: "Telkens als ik bewust een plaat probeer te maken die verkoopt, bereik ik net het omgekeerde, en elke keer als ik iets doe waar ik zelf in geloof, is het een succes."

Concert op 5 april om 20 uur
Tickets: €25/28