Bezoekersrecord voor Couleur Café

Couleur Café verkocht zondag de laatste tickets en kan daarmee van een succeseditie spreken. Elke dag liepen er meer dan 27.000 mensen over het terrein van Thurn & Taxis.

De tickets voor vrijdag en zaterdag waren al langer de deur uit. De 24ste editie van het festival heeft daarmee een record te pakken. Dat heeft deels te maken met een sterke verjonging van het publiek, het logische gevolg van de programmatiepolitiek. Het publiek verschilt nu niet meer zo veel van het Werchterpubliek, maar weerspiegelt wel de diversiteit van de Brusselse samenleving.

Vrijdag regende Couleur Café nog helemaal uit, maar zaterdag en zondag kregen de festivalgangers wel zon te zien. Vooral zondag was er daardoor een echte festivalsfeer, en was het drummen aan de vele eet- en drankstandjes.

De jongens van Yew mochten de laatste festivaldag openen met hun folkrock. Balkan Beat Box deed zijn naam waar: een goeie mix van Balkanmuziek met een stevige beat.

Wat aangekondigd werd als een van de hoogtepunten van het festival, Mos Def & Robert Glasper Band, bleek een van de dieptepunten. De mix van hiphop en jazz werkte helemaal niet.

De reggaegroepen waren wel goed genietbaar. Het Franse raggamuffinduo van Raggasonic bracht Couleur Café aan het dansen, onder meer met een eigen versie van Bob Marley's Waiting in Vain. De Californische Rebelution brachten een puike set, terwijl de Amerikaans-Jamaïcaanse groep Morgan Heritage na vijf jaar podiumafwezigheid weer helemaal terug was.

Salif Keita: coramuziek met hedendaagse invulling
De Tex-Mex van Calexico sloeg niet aan op het grote podium. In een kleinere tent zou hun muziek allicht beter tot hun recht gekomen zijn.

De Zuid-Afrikaanse groep Die Antwoord kon op de grootste belangstelling rekenen, zeker bij het jonge publiek. Een grote brok energie, harde beats, en een beetje magie, zoals bij afsluiter Enter the Ninja.

Het muzikale hoogtepunt van het festival kwam er van een ouwe rot, Malinees Salif Keita. Zondag werd er heel veel geschoven met groepen en podia. Dat grootmeester Keita, een vertrouwde gast op Couleur Café, door de verschuivingen van het derde naar het eerste podium verkaste, bleek een godsgeschenk. Zijn coramuziek kreeg een heel hedendaagse invulling met een stevige beat. De albinozanger vatte met een song de geest van Couleur Café goed samen: "Je suis noir, mais j'ai la peau blanche. J'aime bien ça. La beauté est dans la différence".

Het festival werd afgesloten door Cee-Lo Green op het Titan podium, hiphopper Wax Tailor in de Univers en de beats van Living Up Soundsystem in de Dance Club.

Vraag is nu hoe het festival verder zal evolueren. Nog meer richting mainstream popfestival, of toch zijn roots - wereldmuziek - trouw blijven? Antwoord eind juni 2014.