The Bony King of Nowhere & Friends play 'Les Géants'

Bram Vanparys alias The Bony King of Nowhere beleeft een boerenjaar. Hij kreeg voor zijn tweede cd Eleonore unaniem goede punten, mocht de titeltrack leveren voor Koen Mortiers tweede film 22 mei, zag zijn song ‘Alas my love’ opgepikt worden door Vogue, kreeg de kans om de klankband vol te spelen van Les géants, het coming of age-drama van de Belgische regisseur Bouli Lanners dat in mei twee prijzen wegkaapte op het festival van Cannes, zit alweer halfweg met het schrijven aan zijn derde album en gaat straks op tournee door Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk.

Naar aanleiding van de release van Les géants op 12 oktober zal de 24-jarige Gentse singer-songwriter zijn sobere soundtrack ontvouwen in de AB en en passant grasduinen door zijn jonge, maar nu al indrukwekkende oeuvre. Om het geheel wat meer luister bij te zetten brengt Vanparys zijn vrienden mee, waaronder An Pierlé en Koen Gisen, en Amatorski. Blij toe.

Hoe verzeilt een Waalse regisseur in godsnaam bij een Vlaamse singer-songwriter?
Bram Vanparys: (Grinnikt) Bouli (Lanners) vond mijn debuut erg mooi. Toen we elkaar ontmoetten was er meteen een 'klik', hoe stom dat ook klinkt. Hij is iemand bij wie ik graag in de buurt ben, er hangt een speciaal aura rond hem. Telkens als je met Bouli afspreekt, neemt hij je mee naar een andere wereld - hij kent werkelijk alle leuke locaties van België.

Hoe ben je te werk gegaan?
Vanparys: Ik ben een week naar ginds (in Luxemburg, waar de film is opgenomen, tz) getrokken en heb me met een gitaar en twee micro's in een hotel geïnstalleerd. Overdag liep ik rond op de set om de sfeer op te snuiven en de natuur op mij af te laten komen. Als ik er zin in had, ging ik terug naar het hotel en speelde wat, schreef iets en nam dat op. Dat liet ik meteen horen aan Bouli, en dan werd hij ook weer geïnspireerd om verder te werken. Spontaniteit en snelheid waren twee kernwoorden in het creatieproces. Ik wilde de demo's thuis beter uitwerken, maar Bouli vond de originele opnames telkens de beste. Met mijn nieuwe album doe ik dat ook: schrijven en meteen opnemen. Dat houdt het fris.

In de film zoeken drie kinderen het avontuur op in de natuur. Herkende je daarin iets van jezelf?
Vanparys: Zeker. Ik ben opgegroeid in Oosterzele, op 20 km van Gent. In de velden. Mijn leven was toen één groot avontuur. Als ik op de buiten kom, droom ik weer over mijn kindertijd. Dat nostalgische bond mij met Bouli. Die vlucht naar de natuur, de vrijheid en niets te maken willen hebben met het dagelijkse leven en de stad… Veel mannen hebben dat, er zit nog iets kinds in hen.

Heb je wat opgestoken van de soundtrack?
Vanparys: Dat je met muziek volledig de toon van een film kunt veranderen. Muziek heeft veel kracht.

Straks verschijnt Eleonore in het buitenland. Het gaat goed met The Bony King of Nowhere.
Vanparys: Dat hoor ik wel vaker, maar wat bedoelen de mensen daarmee? Dat ik betere songs schrijf of dat ik meer succes heb? Muzikaal gaat het wel in stijgende lijn vind ik, en dat is eigenlijk het enige wat mij interesseert.

uur: 20.00 uur
tickets: €15/18