CD: Hannelore Bedert

Hannelore Bedert kan betekenisvolle teksten schrijven: actueel, herkenbaar, zeker voor generatiegenoten, soms zelfs geestig. Ze heeft nog altijd een goed oor voor metaforen, is kortom slim met woorden, ook al houdt ze zich op haar derde plaat wat meer in.

Voor dit alles wordt ze op handen gedragen door steeds meer luisteraars. Terecht, want er is niets méér confronterend dan zingen in je eigen taal, het moeilijk te behappen Nederlands. In de bio en talrijke persrecensies van haar nieuwe cd wordt gegoocheld met internationale referenties: Bettie Serveert, Feist, Aimee Mann. Allemaal (groepen met) zangeressen die eveneens diepgang zoeken, maar daarnaast ook kunnen ontroeren met de zuivere kwaliteit van hun stem.

In haar meer declamerende stijl toont Bedert wel persoonlijkheid, maar vocaal grijpt ze je nooit bij de keel. Ja, Thomas Vanelslander, die samen met Filip Tanghe (Balthazar) producete, laat zijn gitaar een enkele keer panoramisch janken, en de bandleden hebben geluisterd naar het palet van Feist, maar iets te vaak lijkt de zang gewoon boven op de muziek te liggen. Bederts stem mist bindmiddel. Toch een klassenverschil met de jongste worp van pakweg Flip Kowlier of zelfs debutant Jonas Winterland.

Hannelore Bedert (+ And They Spoke In Anthems)

data: 24/1, 20.00

tickets: €16/19

waar: Ancienne Belgique