CD: Pigeon

De sfeer is min of meer vertrouwd, want gekend van minimalisten als Ryuichi Sakamoto en Michael Nyman, die de romantische toets van Chopin combineerden met een eigentijdsere, repetitieve invulling zonder veel franjes.

Recenter waren er Jan Swerts en Ludovico Einaudi, al stopt die laatste misschien wat meer krullen in zijn spel.

Ons doen de sobere pianotoetsen van Katrien Verfaillie – zo heet deze debuterende duif uit Poperinge echt – bij momenten denken aan de indringende soundtrack die de postrockers van Mogwai bij de Franse serie Les revenants maakten (het mysterieuze 'Goura' voorop), maar dan kleiner. De piano lijkt in rouwmodus.

De stilzwijgende, wat androgyne hoesfoto benadrukt de eenvoud. Al zorgt de viool van Emile Verstraeten in 'Raphus' na een tempoversnelling voor een kantelmoment: van treurend gaat het naar schril. Desondanks blijft de toon contemplatief, ook wanneer er wat meer variatie en schwung in het palet komen. Producer Jo Francken, een meester in ruimte laten, zag het potentieel en dook eind september met Verfaillie de studio in.

Dertien dagen voor de release was de helft van de geraamde opnamekosten (€8.500) al terugbetaald via worldofcrowdfunding.com.

Pigeon

data: 10/12, 20.00

tickets: €15

waar: Ancienne Belgique, Brussel