CD: Red Snapper
Toch besloot het trio instrumentalisten, live steevast aangevuld met gastvocalisten, er in 2002 de brui aan te geven om zich op soloprojecten te concentreren. Vier jaar geleden reformeerden ze en met Key leveren ze nu hun beste album af. Het vintage Red Snapper-eclecticisme is helemaal terug. Dat betekent: tegendraads en ongepolijst, maar ook warm en verleidelijk. Met een prominente rol voor de nieuwe saxofonist Tom Challenger en hun kenmerkende diepe basgeluid kneedt de band als vanouds een wirwar van stijlen tot een bijzonder aanstekelijk geheel, en dat zonder afbreuk te doen aan de verwarrende tijdsgeest. De sprong voorwaarts komt er omdat de melodieën en de sporadische zanglijnen dit keer even verslavend zijn als de in afrofunk en dubjazz gedrenkte ritmes. Dat kan live alleen maar gensters geven.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.