Couleur Café: Basement Jaxx, ego's aan de kant

Met Basement Jaxx wist Couleur Café een dansvloerknaller van formaat te strikken om de openingsdag af te sluiten. Het Britse duo geeft een voorsmaakje van Junto, de nieuwe cd die pas in september verschijnt. "We wilden opnieuw tracks maken die we ook als dj zouden spelen," zegt Simon Ratcliffe.

Het zag er even beroerd uit voor het Londense elektronicaduo. Nadat hun contract met XL Recordings erop zat, werd een pauze ingelast. Simon Ratcliffe en Felix Buxton hadden het gehad met de schier eindeloze cyclus album-tournee-album-tournee. "We twijfelden of we ooit nog aan een nieuw album zouden beginnen," geeft Ratcliffe toe. Net als Bunton voelde hij de nood om even iets totaal anders te gaan doen. De artistieke bewegingsvrijheid leverde onder andere een samenwerking met het Nederlandse Metropole Orkest en een soundtrack op. "Maar toen we een nieuwe studio in een andere buurt in Londen hadden gevonden, vonden we de tijd rijp om het toch nog één keer te proberen."

De verhuis van jullie oude studio in Brixton naar de nieuwe in King's Cross was een belangrijke stap in dat proces?
Simon Ratcliffe: Ja, het was nooit onze bedoeling om in Brixton te blijven. Uiteindelijk heeft het tien jaar geduurd, maar het dak lekte, het was er te klein en we hadden geen ramen. Het was kortom geen stimulerende werkplek. Onze nieuwe studio beschikt over ramen, ruimte, en dus veel meer natuurlijk licht, en dat hoor je waarschijnlijk ook op de plaat. Er schijnt niet alleen meer licht in onze levens, maar ook in onze muziek.

Dat duidt op meer openheid, op een plaat die vast niet voor niets Junto (Spaans voor 'samen') gaat heten?
Ratcliffe: Jep, alles beïnvloedt alles en iedereen leent van iedereen. In deze geïntegreerde wereld zijn genres achterhaald. Dat gevoel zit ook in de plaat. We mengen alles: house, latin… Gedurende twintig jaar hebben we, los van de zanglijnen, haast alles zelf gedaan. Dit keer is het resultaatveeleer een collectieve inspanning. Neem alleen maar de input van onze sound engineer Duncan Brown, een jonge twintiger. We zijn te oud geworden om koppig de creatieve invloeden van anderen te weren.

Ook de fans mogen meedoen.
Ratcliffe: Ja, via powertothepeople.fm vragen we hun een bijdrage te leveren aan het vocale, het muzikale, het bas- en het drumgedeelte van de track 'Power 2 the people', zodat er een oneindig aantal versies kan ontstaan. Noem dit universele experiment onze manier om de wereld een betere plek te maken. Er stak altijd al veel positivisme in de band, maar nu gaan we een stapje verder en moedigen we iedereen aan om proactief te zijn, in plaats van reactief. Maar daarvoor moet je natuurlijk bereid zijn om je ego, toch de wortel van veel conflicten in de wereld, aan de kant te zetten.

Ego's kunnen ook bands uit elkaar drijven. Hoe houden jullie het ondertussen toch al twintig jaar vol?
Ratcliffe: Wij slagen er héél goed in om onze ego's opzij te schuiven, én we zijn wel heel verschillend, maar dat accepteren we gewoon van elkaar. Ik ben kalm en contemplatief, Felix is brutaal en luid. Voor mij is muziek iets gevoelsmatigs. Felix is meer de ontwerper; hij analyseert eerst en legt de puzzelstukjes dan samen. Zo blijven we elkaar goed aanvullen.

Wat houdt naast het licht en de openheid Junto samen?
Ratcliffe: De zin om opnieuw onze eigen nummers te spelen tijdens onze dj-sets. Lange tijd speelden we vooral tracks van anderen, terwijl dat in het begin toch anders was. Dat zat in onze hoofden toen we aan de nieuwe plaat begonnen, en het is blijven sudderen… Met een dankbaar resultaat, want toen we gisteren anderhalf uur aan de draaitafel van de Pacha-club in Ibiza stonden, bevatte onze set maar liefst veertig minuten uit eigen werk. Dat maakt het zowel voor ons als voor het publiek opwindend.

27/6, 0.15, Titan

Basement Jaxx op Couleur Café

data: 27/06 om 0.15

podium: Titan

waar: Thurn & Taxis, Brussel