De Beren Gieren: energie uit alle poriën

Er gebeurt wat in de jazz, die niet langer gereserveerd is voor oude rotten en erudiete einzelgängers. Neem nu De Beren Gieren, een jong trio waar de levenslust uit alle poriën gutst. "We zoeken het avontuur op," zegt voorman Fulco Ottervanger.

"Nee, ik heb niets bijzonders met dieren," hijgt Fulco Ottervanger. Hij onderbreekt een voetbalpartijtje om even met ons te bellen. Dat van die beren en die gieren was een ingeving van het moment toen hij een naam moest bedenken voor het eerste optreden van zijn trio. Ottervanger, een multi-instrumentalist met Nederlandse roots, groeide op in Brussel, tot enkele muzikanten hem naar Gent lokten. "En de Gentse feesten," lacht hij. Buiten Ottervanger, die de piano beroert, bestaat De Beren Gieren uit drummer Simon Segers en bassist Lieven Van Pee. In 2009 won de groep Jong Jazztalent. Deze zomer verschijnt hun tweede album, na het zeer aardige Wirklich Welt so uit 2012.

Er wordt gezegd dat jullie humor in jullie muziek stoppen. Hoe uit zich dat?
Fulco Ottervanger: We nemen onszelf niet al te serieus, of proberen onszelf al eens ondermijnen. Jongleren met de spanningsboog en zo, het moet een spel blijven. En een beetje gevaarlijk: je moet de mogelijkheid niet ontzien dat het mis kan gaan. We zoeken het avontuur op.

Jullie hanteren bijzondere titels, zoals 'Broensgebuzze IV'.
Ottervanger: Dat vond ik gewoon een leuke klank. We hebben onderhand zes composities die zo heten. Ik hou van taal. In andere bands, zoals in de psychedelische krautrockband Stadt, schrijf ik ook liedjes met tekst. Ik zing zelfs. Nu ja, bij ShtGn, een metalband, is het dan weer meer krijsen. (Lacht)

Al die groepen en stijlen. Is het moeilijk kiezen?
Ottervanger: Ik wil geen pure jazzman zijn, ik hou van Miles Davis, maar ook van Kraftwerk.

Een naam die vaak valt bij de muziek van De Beren Gieren, is Thelonious Monk.
Ottervanger: Monk is zo goed. Waarom? Dat is moeilijk in woorden te gieten. (Denkt na) Hij sleurt je helemaal mee, hij is spontaan en niet gelikt. Hij speelt ook niet te veel en gaat voor een duidelijk idee. Dat is een nobel streven. Die gedachte zat er al in op Wirklich Welt so, maar het nieuwe album wordt nog uitgepuurder.

Maar jullie hebben ook affiniteiten met klassiek. Wat jullie recente interpretatie van Schuberts Forellenkwintet bevestigt.
Ottervanger: Ik kom uit een klassiek huis, maar ik hield me vooral met blues en rock bezig. Schubert was een idee van de programmator van de Vooruit. Het werd een uitgangspunt voor nieuwe composities, ik hou niet zo van quotes. Drie daarvan komen op de nieuwe cd. Ik was ook helemaal mee met het thema van de bedreiging die de mens vormt voor het visbestand.Is De Beren Gieren een gelijkzijdige driehoek?
Ottervanger: Ja, dat is belangrijk. Er is niet eentje die vooraan staat. Er is een evenwicht. Dat maakt het spannend. Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen.Hoe verhoudt compositie zich tot improvisatie bij jullie?
Ottervanger: Ze zijn beide heel belangrijk. Ik reik een thema aan, waarna we samen een arrangement zoeken, een sfeer of attitude ook. Dat vormt het kader waarbinnen we improviseren. Soms ligt het wat meer vast dan anders. We proberen af te stappen van reguliere patronen als thema, solo, thema, maar dat is geen wet.

Ben je iemand die vooral wil experimenteren of zoek je naar structuur?
Ottervanger: Ik heb een soort vorm nodig, waarbinnen ik dan vrij kan zijn. Dat is hetzelfde met leven, met alleen maar vrijheid ben ik verloren. Aan de andere kant: totale chaos kan ook een vorm zijn. (Lacht)

Best of Jazzlab Series: De Beren Gieren
wanneer: 31 mei 2013 om 20.00 uur
tickets: €7/10
waar: HUIS DER KUNSTEN/LA MAISON DES ARTS, Haachtsesteenweg 147, Schaarbeek, dekriekelaar.vgc.be, www.jazzlabseries.be