De elektropera van The Subs: 'Ook een kreet is een reflectie op de wereld'

Met 'The face of the planet' scoren The Subs nu ook zonder de hulp van de Waalse dj-squad PartyHarders een dikke hit. Door ook La Louvièrenaar Luca Di Ferdinando mee aan boord te hijsen, hebben ze een frisse nieuwe start genomen.

Zou het kunnen dat The Subs een typisch Belgische groep zijn? We zitten alvast in een Brussels etablissement rond de tafel met muziekliefhebbers uit Gent en La Louvière, en we spreken voor de gelegenheid Engels. Moet kunnen voor een elektrotrio dat zonet nog een festivaltournee afwerkte in Australië naast pakweg Chemical Brothers en MGMT, en optrad in minstens vijftien landen.

Een tijd geleden kwam de groep even in het oog van een mediastorm te liggen toen ze - voor de grap - een samenwerkingsverbond opzetten met hun Waalse vrienden van PartyHarders. Het ludieke en pompende resultaat, 'The pope of dope', kon je moeilijk subtiel noemen, maar het werd wel een kanjer van een discotheekhit, en dat lang niet alleen in België.

Wiebe Loccufier (aka dj Tonic): "Ja, er mailde een leraar naar de VRT die vond dat het de spuigaten uitliep: zomaar drugs promoten. Maar dat deden we dus niet, hè. We waren wel een beetje bang dat niemand het nummer zou durven te spelen vanwege de gewaagde tekst, maar het werd supersnel opgepikt door de jeugd, want het had nu eenmaal de hook, de vocals, een straffe melodie en een pompende beat."

Toch staat 'The pope of dope' niet op Decontrol, jullie tweede album. Waarom niet?

Jeroen De Pessemier (aka Papillon):Het paste er gewoon niet bij, en we wilden vermijden dat het album een verzameling van singles zou worden, zoals ons eerste album Subculture. We kozen bewust voor een diverser palet van stijlen. Een album moet een symfonie zijn, een groot avontuur. Noem het een 'elektropera' in ons geval. We houden ook van epische soundtracks. Die invloed komt meer en meer opzetten.

Wiebe Loccufier:Een album is ook iets totaal anders dan een liveset. We hebben liveperformances altijd verkozen boven dj-sets. Ik mag dan een dj zijn, The Subs zijn duidelijk een band.

De tracks blijven wel hapklaar en zijn opgebouwd rond kreten.

De Pessemier:Je moet doen wat je goed kunt. Ik schrijf geen diepzinnige teksten die ontspruiten uit een anekdote. Sommige songschrijvers kunnen vanuit een detail iets universeels vertellen over het leven. Dat kan ik niet. Ik ben een generalist. Dat hoor je ook in 'The face of the planet'. Die track legt heel goed uit waar we mee bezig zijn. Ook een kreet is een reflectie over de wereld, al zul je mij nooit horen verkondigen dat onze muziek een politieke of sociale dimensie heeft. Ik vind het oké wanneer men schrijft dat bij The Subs het noorden en het zuiden van het land elkaar ontmoeten. Maar ik hoef het er niet noodzakelijk over te hebben. Doen is bij ons belangrijker dan zeggen. Ik weiger ook veel woorden vuil te maken aan de institutionele problemen van dit land. De politici gedragen zich als een ruziënd koppel en ze doen alsof de mensen hun kinderen zijn. Maar staat er eigenlijk nog iemand stil bij wat het beste is voor de kinderen, die onder elkaar trouwens wel heel goed overeenkomen?

Enter een nieuw bandlid: Luca Di Ferdinando.

Luca Di Ferdinando (aka Highbloo):Ik besef dat ik nog in mijn rol moet groeien. De wederzijdse muzikale beïnvloeding kan alleen maar toenemen door meer tijd samen door te brengen en op tournee te gaan. Ik denk er ondertussen ernstig over na om te verhuizen naar Gent.

De Pessemier:(plagend) En daar heb je vooralsnog geen werkvergunning voor nodig?

The Subs (uitverkocht)
14/4 • 20.00