De laatste dans van Faithless

Tom Zonderman
© Agenda Magazine
25/03/2011
Vorige week woensdag kondigde Maxi Jazz aan dat Faithless na vijftien jaar en zes albums de handdoek in de ring gooit. Wie de Britse danceformatie nog een laatste keer aan het werk wil zien op Belgische bodem, moet zich reppen naar de [Pias] Nites. Faithless mag die dolle tweedaagse, met onder meer ook The Van Jets, Cassius, Buraka Som Sistema en Aeroplane, afsluiten.

Muzikale fastfood voor de massa, luidde het verdict na hun zesde doortocht op Rock Werchter vorig jaar. Faithless moet in het rijtje met invloedrijkste dance-acts misschien de duimen leggen voor The Prodigy, The Chemical Brothers en Daft Punk, maar beter dan al die bands maakte de groep de crossover van een dance- naar een poppubliek.

'Salva mae', 'Insomnia', 'God is a dj': zanger/sjamaan Maxi Jazz, toetseniste Sister Bliss en producer Rollo verenigden met hun als extatische dancetracks verpakte positieve vibes vriend en vijand. Zeker live. 'We come 1' veroorzaakte bij hun doortocht in Vorst Nationaal in 2001 zelfs zoveel trillingen door de op en neer deinende massa dat seismografen uitsloegen. Oké, hun shows bleken door de jaren variaties op dezelfde trukendoos, maar het wérkte.

De geruchten over het einde van Faithless staken in 2005 al de kop op, toen ze tien jaar bundelden in een best of. Maar die verkocht erg goed, en de groep dook opnieuw de studio in voor het intimistischeTo all new arrivals. Vorig jaar was er dan plots The dance (never ends), een dynamische plaat waarop de Rollo en co terugkeerden naar hun roots. Maar ondanks de vitale indruk die ze gaven op dat album en daaruit volgende tournee, blijkt die titel dus weinig profetisch.

Alvorens Faithless er definitief de stekker uittrekt verwennen ze tijdens de tweede [PIAS] Nites nog één keer hun geliefde Belgische publiek, dat hen op handen droeg vanaf hun legendarische concert in de AB in 1997. Nog voor het nieuws van de split bekendraakte, sprak Agenda met de spraakwaterval Ayalah Deborah Bentovim, alias Sister Bliss, op internationale vrouwendag nog wel. "Ach, voor mij is het elke dag vrouwendag."

De dancewereld lijkt me anders nog steeds een bastion van mannelijkheid.
Sister Bliss
: Er zijn nu toch meer vrouwelijke dj's en elektronica-artiesten dan ooit. Maar het is een hard bestaan, hé. Je bent voortdurend onderweg, eenzaamheid is je beste maatje, en eigenlijk is het ook heel nerdy omdat je vaak met knoppen in de weer bent. Computers zijn sowieso meer voor jongens: toen ik op school zat, was er niet één meisje te bespeuren in de computerlessen. Vandaar ook wellicht dat we een hele achterstand hebben in te halen in de elektronische muziek. Vrouwelijke singer-songwriters die hun hart uitstorten begeleid met een akoestisch gitaartje onder de arm zijn er wél genoeg, terwijl elektronische muziek ook heel emotioneel kan zijn. Ik kan niet zingen, dus was ik blij dat ik iets had om me uit te drukken.

Sinds ik moeder ben doe ik het rustiger aan, maar vroeger was ik een echte nachtbraker. 's Nachts wanneer de gekke mensen naar buiten kwamen, werd het interessant. Nu is dance deel geworden van de mainstream, maar in het begin was die net zo radicaal en subversief als punk in de jaren 1970. Ik hield van dat eigenzinnige aspect, en van het feit dat het mensen aantrok die niet in het plaatje pasten.

Ik ben een enig kind, ik was het gewend om vaak alleen te zijn. Ik vond het helemaal niet saai om uren aan mijn computer door te brengen, ik kon een orkest zijn op mezelf. Oké, nu heb ik Faithless, maar eigenlijk maak ik gewoon graag muziek op mezelf, ik hoef niemand in mijn buurt.

The dance (never ends)was na To all new arrivals een heel erg dancegerichte plaat. Vanwaar die terugkeer naar jullie roots?
Sister Bliss
: Elke plaat is altijd een reflectie geweest van waar we op dat moment mee bezig waren. Nu, het Faithless van vroeger was ook niet puur dance hoor. Als je luistert naar Reverence, ons debuut, dan merk je dat er maar twee dancesongs op staan: 'Salva mea' en 'Imsomnia'. Elk Faithless-album was heel erg eclectisch, met invloeden van folk en hiphop tot house, reggae en ambient en alles daartussenin. Waarom zouden we ons tot één ding beperken? Het is alsof je als schilder alleen zwart en wit ter beschikking zou hebben. Dit gezegd zijnde, The dance is zeker ons meest dancy album. Toen we To all new arrivals maakten was ik zwanger van mijn zoontje, en toen was ik niet in een disco head space. Nu ben ik weer vooral door dance begeesterd, maar ik zou wel graag eens een Brian Eno-moment hebben, iets heel rustigs maken. Iets dat de verwachtingen tegengaat.

Test je de nieuwe stuff nog altijd eerst in een club uit?
Sister Bliss
: Zeker. Dan weet je pas of iets werkt of niet. Mensen moeten erop kunnen dansen, toch? Dansmuziek is heel versplinterd tegenwoordig, en dat maakt het moeilijker om de mensen in beweging te krijgen. Een dubstep-dj zal geen techno draaien of trance. Vroeger kon je Soul II Soul makkelijk aan een rapsong koppelen, als de groove maar juist zat.

Wie heeft je de laatste tijd verrast?
Sister Bliss
: Er is vandaag ontzettend veel muziek waar ik naar luister, maar echt verrast ben ik niet meer. Ik hou van uiteenlopende artiesten. Thuis luister ik naar chill-outelektronica, zoals Caribou of Four Tet. Als ik ga dj'en draait het vooral om afzonderlijke tracks, en die kunnen van eender wie komen, van Digitalism tot Deadmaus. Nero vind ik erg geweldig, hij maakt een soort orkestrale dubstep.

Vorig jaar vierden jullie vijftien jaar Faithless. Niet slecht voor een project dat bedoeld was om één single uit te brengen.
Sister Bliss
: Muziek draait om verbondenheid, daar hebben we altijd op gefocust. Maxi heeft de unieke kracht om mensen te verenigen in zijn boodschappen. Live maakt hij het verschil. Natuurlijk maak je je muziek eerst in de studio, en dan wil je ook muzikaal up to date zijn. Maar die emotionele connectie moet er zijn, onze muziek moet mensen bewegen. Dat is het geheim van Faithless. Waarom hou je van een band? Niet omdat hij clever probeert te zijn, maar omdat je er een bondgenoot in ziet.

[PIAS] Nites
25 en 26 maart 2011
Tickets €25/35 (25/3), €45/52 (26/3)

Thurn & Taxis
Havenlaan 86c
1000 Brussel

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel-Stad , Muziek , Events & Festivals

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni