De muzikale honger van Oscar & The Wolf

Oscar & The Wolf sprokkelde het afgelopen jaar flink wat aandacht met zijn ep[i] Imagine mountains[/i] en de single ‘Pastures’. 2012 moet het jaar van de doorbraak worden voor de roedel rond Max Colombie.

"De druk begint een beetje raar te worden," zegt Colombie, die zang en toetsen voor zijn rekening neemt in het anderhalf jaar geleden opgerichte Oscar & The Wolf. "Het is een goede drijfveer, maar ik wil ook mijn tijd nemen. Straks brengen we een tweede ep uit, daarna zullen we werk maken van een album." Colombie is twintig en groeide op in Dilbeek. Hij studeert schilderkunst in Gent maar muziek begint steeds meer tijd op te slokken. Oscar & The Wolf bestempelen als the next big thing zou wat overdreven zijn, maar met hun fijnzinnige folkpop die ergens vertoeft tussen Isbells en Bon Iver kunnen deze jonge honden nog veel zieltjes winnen. Eentje die alvast overstag ging is Ben Howard, zelf de nieuwe golden boy van de Britse folk, die Colombie en co vorig jaar op sleeptouw nam als voorprogramma.

Hoe kwam die Howard bij jullie terecht?
Max Colombie: Ik had hem na een concert in Amsterdam gemaild met de vraag of hij naar onze songs wilde luisteren. Tot mijn verbazing vond hij onze muziek geweldig. Hij wilde ons zelfs absoluut als opener, dus zijn we maar snel beginnen te repeteren want we hadden nog nooit opgetreden. (Lacht) Onze vuurdoop was meteen Tivoli in Utrecht!
Jullie hebben naar verluidt ook iets met de meiden van Warpaint...

Colombie: We hebben één keer in hun voorprogramma gespeeld in Luxemburg. Dat was echt absurd. Ik ben een ongelooflijke fan, vooral van de bassiste Jenny Lee Lindberg (grinnikt) - de zus van Shannyn Sossamon, een van de mooiste actrices ter wereld. Fantastisch om met een band van dat kaliber tijd te mogen doorbrengen - en hen op hun beurt verhalen te horen vertellen over hun tripjes met hun vrienden van de Red Hot Chili Peppers. Op zulke momenten voelen we ons heel klein.
Net als Warpaint maken jullie schaduwrijke muziek, zij het onder een andere vorm.

Colombie: Ik schrijf vooral 's nachts, dan komt mijn donkere kant naar boven. Maar ik ben geen triestige persoon hoor. Ik ben veel bezig met de natuur, de maan, tijdswisselingen. In het donker van de nacht begeef ik mij in een soort bubbel en laat mijn verbeelding de vrije loop. Ik word dan een ander mens. Vandaar ook onze groepsnaam. Oscar en de wolf zijn alter ego's van mezelf.

Wie zijn die dromers in 'The dreamers'?
Colombie: Iedereen die ik graag bij mij heb. Ik schrijf over het verlangen naar iets wat onbereikbaar is, of enkel bereikbaar is in de verbeelding. Zo moet je de titel van onze ep ook begrijpen. We waren aan het opnemen in een houten hutje in een bos in de Kempen, en we zagen achter de bomen mooie wolkenpartijen. We stelden ons voor dat als dat bergen zouden zijn, die er perfect zouden uitzien. Soms is de verbeelding genoeg.

Jullie hebben pas nieuwe songs opgenomen. Klinken ze anders dan wat we al kennen?
Colombie: We zijn anders te werk gegaan en schrijven nu allemaal samen. Er zitten wat meer drums in, we hadden meer zin om te dansen en te bewegen. Ik zou de muziek zo omschrijven: een zuiderse avond met een oranje zon, maar in de vertebespeur je toch een donker randje.

start: 21.00 uur
tickets: gratis
-------------