De regenboogmuziek van Skip&Die

Met zijn mix van cumbia, dubstep, dancehall, hiphop, tropical bass, Balkan en Afrikaanse ritmes maakt Skip&Die het prototype van wereldmuziek in de 21ste eeuw. De Zuid-Afrikaans/Nederlandse band laat op zijn debuut Riots in the Jungle moeiteloos engagement overvloeien in feestgedruis. “De wereld is een onuitputtelijke inspiratiebron.”

Skip&Die is in Amsterdam ontstaan uit de ontmoeting tussen de Zuid-Afrikaanse zangeres en visual artist Catarina Aimée Dahms (aka Cata.Pirata) en de Nederlandse muzikant en producer Jori Collignon. “Om inspiratie op te doen voor dit album zijn we op reis gegaan in Zuid-Afrika, waar Cata geboren en grotendeels opgegroeid is,” zegt Collignon. “We zaten tien dagen in Kaapstad en tien dagen in Johannesburg om met artiesten uit zeer diverse stijlen op te nemen. Hiphop, rock, traditionele muziek, elektronica... Terug in Amsterdam was het nogal een uitdaging om daaruit een samenhangende plaat maken. We hebben in de studio opgenomen met verschillende muzikanten, waarvan Gino Bombrini (percussie) en Daniel Rose (sitar, gitaar, saz) die sindsdien deel uitmaken van onze live act.”

Hoe komen jullie bij zo'n verscheidenheid aan sounds?
Jori Collignon: We voelen ons niet beperkt om te experimenteren met stijlen. Cata is een enorme inspiratie voor mij, ze komt altijd met andere soorten muziek. Wij zijn non-puristen, als we met een bepaald genre aan de slag gaan, komt er meestal iets anders uit. De wereld is zo groot en kleurrijk, er is nog zoveel muziek te ontkennen, het is een onuitputtelijke bron. Onlangs waren we op Reunion, een Frans eiland naast Madagaskar, daar spelen ze maloya. We hebben muzikanten ontmoet die zelf hun instrumenten bouwen. Zo'n ontdekkingen, da's het leukste dat er is. Dat pikken we op om in onze muziek te verwerken.

Hoe doen jullie het om zowel in Engels, Spaans, Portugees, Afrikaans, Xhosa en Zulu te zingen?
Collignon: Cata spreekt geen Xhosa noch Zulu, dat zijn de rappers op het album. Zuid-Afrika telt elf officiële talen, letterlijk een regenboognatie. Die talenmix past bij onze mix van stijlen. Cata heeft veel gereisd. Naast Zuid-Afrika heeft ze in de Azoren, Argentinië en Spanje gewoond alvorens zich in Amsterdam te vestigen. Ze heeft een emotionele band met talen en zou alle talen van de wereld willen spreken!

Gaan de teksten over jullie trip in Zuid-Afrika?
Collignon: Sommige teksten zijn geschreven met de mensen daar, over zaken uit hun dagelijkse leven of dingen die we tegenkwamen. Andere teksten gaan over hoe we de wereld zien, op een sociale en poëtische manier. Als we rondom ons kijken, zijn er veel dingen die ons raken.

Riots in the Jungle dateert van eind 2012. Is er nieuw materiaal op komst?
Collignon: Het concert in Brussel is het laatste van een lange tournée, 150 shows, alvorens in januari de studio in te gaan. We hebben er veel zin in, zonder te weten wat het wordt. Dat op zich is ook spannend. Door live te spelen is de band sterker geworden, nu zijn we met vier in plaats van twee, waardoor de mogelijkheden groter zijn. De wisselwerking met het publiek zal het nieuwe materiaal zeker beïnvloeden. We willen opnemen met de jongens uit Reunion, met een reggaeband uit China... Er zijn heus niet te weinig mogelijkheden, dat is al een probleem op zich! (lacht)