Een nieuwe adem voor Ted Milton

De kwieke Britse zestiger Ted Milton is poppenspeler, dichter en muzikant. Hij staat vooral bekend als de voorman en saxofonist van Blurt, een postpunkcollectief dat sinds dertig jaar met de glimlach tussen genres slalomt en deze week naar Brussel komt. “We vonden onze onbevangenheid terug.”

Ter voorbereiding voor de Europese concerten met Blurt vertoeft Milton in het Doverse countryside, weg van zijn drukke thuisbasis in Londen. Milton herinnert zich de begindagen van dat trio, dat eind jaren 1970 werd opgericht, alsof het gisteren was. "Ik had enkele dichtbundels gepubliceerd en werkte al vijftien jaar als marionettenspeler. Maar stilaan raakte ik gefrustreerd, niet door het metier, maar door het publiek dat voor het genre opdaagde. Een vriend wilde destijds zijn saxofoon van de hand doen en ik zag het wel zitten om het instrument een nachtje bij te houden. Daags nadien was ik verkocht. Niet veel later vond ik een makker bereid om op drums te slaan, en iemand om gitaar te spelen. Dat was het begin van Blurt. Zes weken later hadden we onze eerste performances in Londen en een artikel in NME waarin we werden omschreven als de slechtste liveband ooit. Precies dat gaf ons de drive om door te zetten!"

Urgent en manifest
Na dertien jaar verscheen vorig jaar eindelijk nieuw werk, Cut it! Milton: "De band vond de energie en de onbevangenheid terug. Met Cut it!, een verzameling van muziekstukken die grotendeels live ontstonden, kregen we ook een ander publiek. Het is zeer prettig dat jongere generaties ons ontdekken. Tegelijkertijd was ik een beetje teleurgesteld over de reacties in de pers. Er was dermate weinig respons dat het wel leek alsof de plaat nooit was uitgebracht."

De muziek van Blurt is dan ook niet de makkelijkste. In de dertig jaar waarin de groep een vijftiental officiële platen uitbracht, werd het postpunkgeluid van Blurt omschreven als 'dada-avant-gardejazz', 'paranoid mutant funk' of 'groovy dark pogo-jazz'. De combinatie van Miltons absurde en politiek linkse dichtkunst, drammerige ritmes en soms furieus saxofoonwerk is urgent, krachtig en soms erg manifest.

Witheet
Blurts laatste Brusselse passage, november 2009 in Cinema Nova, was een onvergetelijk concert. De opwaartse spiraal van withete energie van het drietal - Milton, bijgestaan door Steve Eagles op gitaar en David Aylward op slagwerk - blies het publiek van de sokken. Milton: "Ik herinner me een fameuze drumsolo en heel veel opwinding. Goede concerten produceren iets dat gelijkstaat met een mentaal klaarkomen. We spelen graag in Brussel en België, en ik heb het gevoel dat een Franstalig publiek anders reageert dan een Nederlandstalig. Ik hoop dat we opnieuw een strakke set neerzetten."

Ondertussen sleutelt Milton ook aan zijn project Odes, een samenwerking met de laptopmuzikant Sam Britton en de Wire-bassist Edvard Graham Lewis. Milton: "Voor het Festival d'Avignon Off 2012 bereid ik daarnaast samen met Patrick Charbonnier en enkele Franse muzikanten Le bonheur voor. Dat is een ciné-concert bij de gelijknamige tragikomische film van de Russische regisseur Aleksandr Medvedkin uit 1934. Op die manier keer ik min of meer terug naar waar ik met poppenspelen begon: de performance en de theaterzaal."

Ted Milton’s Blurt
9/4 • 20.30, €8

Les Ateliers Claus Passage Charles Rogier (Noordstation)
1210 Sint-Joost-ten-Node

02-534.51.03, info@lesateliersclaus.com, www.lesateliersclaus.com